Paul Hedderman - Miska

 

Weź miskę. Włóż do niej różne rzeczy, zrób zupę. Czy miska się zmieni? Nie, nie bardziej niż misa nieba gdy latają po niej ptaki i poruszają się gwiazdy.

Tak samo nie zmienia się umysł, gdy przepływają przez niego myśli. Ta pustka umysłu, której tak się obawiamy, jest naszym prawdziwym domem.

JESTEŚ tą PRZESTRZENIĄ: Świadoma przytomność tego co pojawia się w każdym momencie. Ale ty identyfikujesz się z mentalnym procesem, który mówi: „Jestem zupą”.

„Dlaczego życie dzieje się dla mnie w ten sposób?” Ponieważ skonstruowałeś się jako część zupy, kiedy w rzeczywistości jesteś kontekstem, miską. Życie wydaje się wydarzać tobie, jako zupie, pełen dramat nieodpowiedniego przyprawienia i tak dalej.

Wolność jest KONTEKSTEM życia. To co niepoprawnie nazywasz „ja” jest KONTEKSTEM. Widzisz zawartość życia, ale gubisz kontekst w którym się to zawiera – wolność która jet „pierwotniejsza” niż jaźń. Widzisz gwiazdy, ale nie zwracasz uwagi na niebo, na którym się pojawiają.

Ego szuka strategi by ukryć twoją prawdziwą naturę. Wie, że nie „znajdziesz” tego czym już jesteś!

Twoje życie staje się zbiorowiskiem przeszłych i przyszłych myśl – choć przeznaczeniem życie jest być TERAZ, ze swobodnie przepływającymi przez nie myślami.

Nie ty masz świadomości, świadomość ma ciebie. Jesteś w zupie: Myślenie, że właśnie tym jesteś, gdy mieszasz myśli i uczucia wypełniające miskę.

Twoje myśli chcą byś uwierzył, że jesteś odseparowanym długotrwałym niezależnym bytem. Ciało staje się punktem zogniskowania tego złudzenia. Moje ciało. Moje to, moje tamto. Spójrz jak o wiele cięższe stają się myśli, gdy zawłaszczone jako „moje”!

Co się wydarza, kiedy przestajesz spełniać rozkazy myśli? Jaźń nie jest już dłużej centrum. Następuje przeskok, wraz z którym odchodzi „moje”.

Czy uwięzisz Życie w małej klatce, jak małego ptaka? Naturą ptaka jest latanie. Wtedy staje się TWOIM ptakiem. I tak uwięziłeś ptaka; ale czy jest to jeszcze ptak?

Poza brzegami miski (poza zawartością) czeka życie, zawsze dostępne. Tam rozpoznajesz, że myśli nie są tobą. Przelatują jak ptaki.

Czy podążasz za ptakami do ich domów, by zajrzeć do misek ich gniazd? Zatem czemu robisz to z myślami?

Proste bycie świadkiem, jak oko jest świadkiem przelatującego ptaka: To świadomy kontakt.

Bycie jaźnią jest wyczerpującą pracą! Czemu chwytać się życia? Uwolnij to wszystko! Ustanów uwagę wolną – niech będzie jastrzębiem unoszącym się wysoko.

Ludzie kopią w pyle, a potem narzekają, że nie widzą.