Co do odpoczynku i spania, czcigodny
Ajahn Mun nie ustanowił dla swych mnichów żadnej reguły i
dyscypliny, gdyż pozostawił to każdemu, by sam dla siebie odkrył
co jest dla niego najbardziej korzystne. Było tak z uwagi na różnice
sił i możliwości różnych osób, i słabości ich fizycznych
uwarunkowań, możności oddania się różnym aspektom Dhammy.
Niektórzy odpoczywali w nocy, podczas gdy inni wzmagali swe wysiłki
nocą, kładąc się tylko na krótko, czy podczas pewnych nocy
całkowicie oddając się praktyce. Czcigodny Ajahn Mun, zatem,
pozostawił każdemu indywidualnie by zdeterminował co jest dla
niego wygodne odnośnie odpoczynku, snu i czynienia wysiłku w ich
praktyce.
Ajahn Maha Bua
Należy
jednak pamiętać, że jedną z podstawowych praktyk, wskazanych
przez samego Buddę, jest redukcja snu. Nie należy zatem błędnie
rozumieć powyższych słów, jakoby Ajahn Mun akceptował
wielogodzinny sen jako rzecz dopuszczalną w praktyce. Pamiętając o
Nauce Buddy, dobrze jest przetestować swoje możliwości i samemu
sprawdzić jako minimalna ilość snu jest niezbędna by w miarę
normalnie funkcjonować.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.