Ewagriusz - Pierwsze wyrzeczenie

Ewagriusz przedstawia tryb życia, jaki sam prowadził i jaki głosił w swych Podstawach życia monastycznego.

Mnich jest przede wszystkim bezżenny, jak Jeremiasz (§ 1); wolny od trosk oraz daleki od wszelkiej myśli o interesach i działaniu, ma na celu jedynie wyciszenie i rodzaj życia zwany hezychia (§ 2). Oderwany od tego, co materialne, ma dążyć do beznamiętności i ukrócić wszelkie pragnienia. Jego pożywienie ma być skromne, w niewielkich ilościach i proste w przygotowaniu, co nie przeszkadza w okazywaniu gościnności (§ 3). Nie może posiadać pieniędzy, nawet dla udzielania jałmużny, ani też zbędnej odzieży - nie powinien odmawiać podarowania czegoś innym ani też martwić się o przyszłość (§ 4). Ma przebywać w samotności lub ze sprawdzonymi braćmi, ale nie z dziećmi, które zobowiązywałyby go do okazywania względów, ani też z ludźmi pogrążonymi w sprawach materialnych i pochłoniętymi swoimi interesami. Powinien unikać zbyt częstych spotkań z rodziną, odejść z dala od ludzi (§ 5). Należy unikać przebywania w mieście, pójść na dobrowolne wygnanie na pustynię, pozostawać w celi (§ 6). Trzeba unikać niepotrzebnych spotkań i zgromadzeń, ograniczać do jednego dnia niezbędne wyjazdy (§ 7). Należy przyjmować pożywienie w ograniczonej ilości, pracować ręcznie na własne utrzymanie i na udzielanie jałmużny, a także dla ucieczki od „acedii". Produkty swej pracy trzeba sprzedawać po umiarkowanych cenach, bez wykłócania się (§ 8). Mnich ma rozmyślać o rzeczach ostatecznych (§ 9), pościć codziennie, przyjmując tylko jeden posiłek, ale wolno przerwać post, gdy przybędą bracia (§ 10). Powinien spać na ziemi, czuwać i modlić się nieustannie, „z bojaźnią, drżeniem i wysiłkiem, trzeźwo i czuwając", gdyż modlimy się do Chrystusa, Króla królujących i Księcia książąt (§ 11). Ten rodzaj życia odpowiada „pierwszemu wyrzeczeniu".

O. Vincent Desprez OSB, Początki monastycyzmu, tom 2, Dzieje monastycyzmu chrześcijańskiego do Soboru Efeskiego (431), przekład: Janina Dembska, Tyniec - Wydawnictwo Benedyktynów, Kraków 1999