O filozofii Sartre'a

Biorąc pod uwagę to, że Sartre odrzuca istnienie obiektywnych wartości, powiemy, iż jego recepta wydaje się osobliwie pusta. Nie może on polecić jakiegoś szczególnego stylu życia. Może jedynie potępić każdy przejaw złej wiary, każdą próbę udowadnia, że nie jest się wolnym. Jedyne, co może zalecać, to «autentyczność»; chciałby, żeby każdy z nas podejmował indywidualne decyzje z pełną świadomością, że nie jesteśmy niczym zdeterminowani. Musimy przyjąć pełną odpowiedzialność zawszystko, co nas dotyczy – nie tylko za nasze postępowanie, ale również za postawy, emocje, skłonności i cechy charakteru. Trzeba odrzucić «ducha powagi», tzn. złudne przekonanie, że wartości istnieją w świecie w sposób obiektywny, i nie są stwarzane przez wolne decyzje człowieka. Świadomość pociąga za sobą nieustanne ryzyko złej wiary; Sartre jednak mówi, że można uniknąć tego ryzyka i osiągnąć autentyczność. Być może zła wiara jest powszechnym zjawiskiem, ale prawdopodobnie można (nawet jeżeli to się dzieje rzadziej i jest trudniejsze) w sposób refleksyjny afirmować swą własną wolność.

L. STEVENSON, D. L. HABERMAN. Dziesięć koncepcji natury ludzkiej. Wrocław 2001

s. 214