Wampir

Był głupiec - biedak, co wzdychał od lat -
(Ot tak - jak ja i ty)
Do kłębka włosów i gnatów i szmat,
Co go kobietą zwykł gładki zwać świat;
Och! Dlań to - kochanie - dlań gwiazda - dlań
Kwiat!
(Znamy to - ja i ty!)

Hej, zawodów żal! Wiecznych tęsknic dal!
Hej, przelane na darmo łzy!
Wzięła ona - zabrała! - Ta pustka, to Nic!...
I nie pojęła z nich nic, nie odczuła nic!
Widzim dziś: nie odczuła ni skry!

Był głupiec - biedak, co jej wszystko dał!
(Ot tak - jak ja i ty!)
Dał cześć i złoto i laur twórczych chwał...
Krasopióry ów dziw z wszystkiego go zgrał...
Ha! Bo chłopak nie wodę, a krew w żyłach
miał...
(Ot tak - jak ja i ty!)

Gdzie plon naszych rąk, gdzie znój krwawych mąk,
Gdzie młodzieńczych marzeń sny?!
Ach! To ona je wzięła! Ta pustka, to Nic!
I nie pojęła z nich nic, nie odczuła nic!
Widzim dziś: nie odczuła ni skry!

Az ci głupiec - biedak i skórę zbył...
(Ot tak - jak ja i ty!)
Nie zostało mu nic, czemby nędze swą skrył!
Więc...cisnęła go z lekka w plugawy wzgard pył...
A tam...duch mu zczezł precz, a już tylko
cień żył.
( Znamy to - ja i ty!)

Lecz - nie żółć jej zdrad - i nie wzgardy jad
Wiecznym żalem nam w sercach drży!...
Jeno...wiemy już dziś, że ta pustka, to Nic -
Nie pojęła - ach! nic!... Nie odczuła nic!
I nie mogła z nas odczuć ni skry!...

przełożył K. H. Wachtel