wtorek, 28 stycznia 2014

Nicość wszystkich ziemskich rozkoszy


Jakże nierozsądne jest narzekanie i ubolewanie, że przepuściło się w minionym okresie sposobność do takiego czy innego szczęścia lub rozkoszy! Cóż bowiem miałoby się z tego obecnie? Wyschłą mumię jakiegoś wspomnienia. Ale tak jest i ze wszystkim, co rzeczywiście stało się naszym udziałem. Przeto zaś sama forma czasu stanowi właśnie środek obliczony jakby na to, by okazać nam nicość wszystkich ziemskich rozkoszy.


Schopenhauer, Metafizyka życia i śmierci,
tłumaczenie Józef Marzęcki

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.