Jakże nierozsądne jest narzekanie i
ubolewanie, że przepuściło się w minionym okresie sposobność do
takiego czy innego szczęścia lub rozkoszy! Cóż bowiem miałoby
się z tego obecnie? Wyschłą mumię jakiegoś wspomnienia. Ale tak
jest i ze wszystkim, co rzeczywiście stało się naszym udziałem.
Przeto zaś sama forma czasu stanowi właśnie środek obliczony
jakby na to, by okazać nam nicość wszystkich ziemskich rozkoszy.
Schopenhauer, Metafizyka życia i
śmierci,
tłumaczenie Józef Marzęcki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.