Pokochanie innej osoby dowodzi zmęczenia samotnością: jest więc tchórzostwem i zdradą wobec samego siebie (jest rzeczą najwyższej wagi, abyśmy nikogo nie kochali). Fernando Pessoa
piątek, 31 stycznia 2014
Refleksje reakcjonisty
To, co nie jest religijne, nie jest interesujące.
Każda katastrofa jest katastrofą inteligencji.
Każda cywilizacja jest dialogiem ze śmiercią.
Pokusą komunisty jest wolność ducha.
Muzami historyka są Miłość i Nienawiść.
Pewna pospolitość jest niezbędna dla wszystkiego, co pragnie żyć.
Idea rozwinięta w system popełnia samobójstwo.
Samymi tylko kategoriami marksistowskimi marksizm jest niewytłumaczalny.
To, co nie jest skomplikowane, jest fałszywe.
Ojcem krytyki literackiej jest zły humor; podziw jest niczym więcej jak jej matką chrzestną.
Wątpić w postęp jest jedynym postępem.
Nikt nie jest niewinny, ani w tym, co robi, ani w tym, w co wierzy.
Pomiędzy anarchią instynktów i tyranią norm rozpościera się uciekające i czyste terytorium doskonałości ludzkiej.
Zrównanie jest barbarzyńskim substytutem porządku.
Największym błędem nowoczesności nie jest obwieszczenie, że Bóg umarł, lecz wiara w to, że umarł diabeł.
Zalążkiem terroru jest prawo.
Przesądy bronią przed głupimi ideami.
Autentyczne perwersje nie są preferencjami wrażliwości, lecz opcjami inteligencji.
Nie potępiamy kapitalizmu za to, że podsyca nierówność, lecz dlatego, że sprzyja awansowi poślednich typów ludzkich.
Diabeł ma obecnie formę geometryczną.
Zachód umarł, kiedy w duszy chrześcijańskiej przestała być obecna Grecja.
Dla obrony wolności wystarczy żołnierz; aby narzucić równość, trzeba szwadronu policji.
Żaden słownik nie jest leksykonem prawdziwego pisarza.
Politycznymi alternatywami naszych czasów są: nihilizm, cynizm lub błazenada.
Imbecylem jest ten, kto przyswaja tylko to, co aktualne.
Katolikiem skończonym jest tylko ten, który katedrę swojej duszy wznosi na kryptach pogańskich.
Począwszy od Blake’a, Wordswortha i romantyzmu niemieckiego poezja nowoczesna jest reakcyjną konspiracją przeciwko desakralizacji świata.
Fiaskiem chrześcijaństwa jest doktryna chrześcijańska.
Demokratyczny historyk naucza, że demokrata nie zabija, tylko jego ofiary zmuszają go do ich zabijania.
Racjonalizm jest rozumem, który zapomniał o swoich postulatach.
Katolik musi upraszczać swoje życie i komplikować swoje myślenie.
Nicolás Gómez Dávila
Tłum.: prof. Jacek Bartyzel
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.