Nieokrzesanie

Nieokrzesanie polega na szorstkim sposobie bycia ujawniającym się w słowach88,89. 2. A człowiek nieokrzesany to ktoś taki na przykład, kto zapytany, gdzie jest ten lub ów, odpowiada: «Nie nudź mnie!» 3. Pozdrowiony, nie odpowiada na ukłon. 4. Sprzedaje coś, nie powie nabywcom, ile chciałby za to, tylko ich pyta, co dostanie. 5. Gdy mu ktoś wyświadcza uprzejmość i przysyła coś w dni świąteczne 90, powiada, że nie są to prezenty 91. 6. I nie wybaczy nigdy, jeśli go ktoś na ulicy potrąci albo mu na nogę nastąpi. 7. Gdy przyjaciel prosi, aby wziął udział w koleżeńskiej składce, najpierw powiada, że ani grosza nie da, a potem zjawia się ze swoją cząstką i mówi: «Oto wyrzucony pieniądz!» 8, Po tknąwszy się na ulicy, gotów przeklinać kamień, 9. Na nikogo nie zaczeka ani minuty, 10. Ι nie zgodzi się ani zaśpiewać, ani zadeklamować, ani zatańczyć92, 11. Bogom nawet gotów skąpić modlitwy... 93

88. Typ człowieka pozbawionego towarzyskiej kultury. Brak ten ujawnia się w trojaki sposób: w nieuprzejmym odnoszeniu się do drugich, w nieopanowaniu objawów złego humoru i w uchylaniu się od przyjętych form życia towarzyskiego. Por. też sylwetki Chama (IV) i Prostaka (XII).

89. Prawdopodobnie wypadły tu słowa «i w czynach». W §§ bowiem. 3, 9, 10 i 11 mowa nie o słowach, lecz o czynach.

90. Wydając ucztę z okazji uroczystej (ofiary itp.), posyłano przyjaciołom pewną ilość mięsa lub zapraszano ich na tę ucztę.

91. Ponieważ obowiązują do rewanżu.

92. Pod koniec uczty każdy z współbiesiadników popisywał się jedną z wymienionych trzech sztuk.

93. Najkrótszy ten Charakter uchodzi za niedokończony.

Teofrast, Charaktery

tłum. Izydora Dąbska,