Przyczyną mdłości są uczucia. Na
dnie serca jest tylko ropa, są ciepłe fetory. Więc pragnę
zwrócić moją odrębność w stronę umysłu nieskalanego pomyjami
życia, oczyszczonemu ze zmysłowych osadów, ku myśli białej i
chłodnej jak marmur, myśli zerwanej z łańcucha duszy. Niech
żaden ślad emocji nie zakłóci spokoju twych sądów. Długo
grałeś pierwsze skrzypce wśród pozorów tego świata. Przyszedł
czas, byś znalazł w sobie — wyzbywając się liryzmu surową moc
oddzielenia, która uzbroi umysł w kolce. Spójrz na to, co
przydarza się innym i tobie samemu, tak jakbyś nie był nikim,
jak gdyby nikt nikim nie był; patrz jak diabeł, którego
zbrzydziło zło, jak demon, który przekroczył zakaz. A wtedy
Stawanie się — przerażone obiektywnym chłodem umysłu —
ostatecznie zawiesi swój krok.
Cioran, Brewiarz zwyciężonych
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.