Do czasu gdy Ajahn Chah spotkał swego
nauczyciela Ajahn Muna, powiedział, że nie rozumiał iż umysł i
obiekty istnieją jako odrębne rzeczy, i że z uwagi na to
pomieszanie, nie mógł odnaleźć spokoju. Ale to co otrzymał od
Ajahna Muna - podczas trzech krótkich dni pobytu w jego
klasztorze, to że są poznający umysł, poo roo, ten kto
wie, i osobno obiekty poznawania. Są one jak zwierciadło i rzeczy
przez nie odzwierciedlane. Lustro nie ulega upiększeniu ani
zabrudzeniu przez odzwierciedlane obiekty. Lustro nawet się nie
nudzi. Nawet kiedy nie ma nic do odzwierciedlania, pozostaje
obojętne, spokojne. To był kluczowy wgląd dla Ajahn Chah i stało
się to jego głównym tematem praktyki i nauczania. Porównywał umysł
i jego obiekty do oleju i wody zawartych w tej samej butelce.
Poznający umysł jest jak olej, i zmysłowe wrażenia są jak woda. Na
początku, z uwagi na to że nasze umysły i życie są bardzo
zabiegane i pełne zakłóceń, olej i woda mieszają się ze sobą.
Wydaje się, że poznający umysł i jego obiekty są jedną substancją.
Ale jeżeli pozwolimy temu na uspokojenie, wtedy olej i woda
odseparują się; esencjonalnie są oddzielne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.