Ardżuna mówi:
36. Lecz powiedz mi, o Warsznejo, co
pcha człowieka, jakby wbrew niemu samemu, do grzechu, jakby go doń
zmuszała jakaś siła fatalna, wbrew jego woli własnej.
Błogosławiony rzecze Pan:
37. Żądza Ardżuno i gniew, z Radżasu -
namiętności zrodzone; wiedz, iż jest to wróg nasz na ziemi
największy, co wszystko kala i wszystko pożera.
38. Jak ogień dymem, a lustro jest
kurzem przyćmione, jak płód macierzystego łona okryty otoczką, tak
świat ten cały przez gniew jest przyćmiony i żądzę.
39. Zaiste wszelką mądrość, o synu
Kunti, przysłania ten mędrca wróg nieustanny - pożądanie, jak
płomień nigdy nie syte.
40. Mówią iż zmysły, umysł i intelekt
są jego mieszkaniem, poprzez nie przysłania ono mądrość i paczy
widzenie człowieka.
41. więc najpierw zmysły opanuj, o
najlepszy z Bharatów, a potem zniwecz tego twórcę grzechu, wroga
wszelkiej mądrości i wiedzy.
42. Mówią, iż zmysły są silne, lecz
myśl jest od zmysłów silniejsza, a od myśli Rozum rozpoznający;
lecz i ponad Rozum wyższy jest - ON.
43. Więc poznawszy TO co ponad czysty
Rozum jest wyższe, w Duchu skupiony, Duchem całą swą kieruj
naturą, zniwecz, o mocno orężny, tego wroga, tak trudne do
przezwyciężenia pożądanie.
Bhagawadgita
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.