Sariputta i Anuruddha

Tych dwóch uczniów Buddy stanowiło interesującą mieszankę. Słabość Sariputty była wielkim darem Anuruddhy. Mimo to, na krótko przed swym oświeceniem, Anuruddha przyszedł do Sariputty i powiedział: "Boskim okiem, które jest oczyszczone i udoskonalone, widzę 10 000 systemów światowych. Moja medytacja jest stabilnie ustanowiona, jak skała. Niesłabnąca energia jest u mnie obecna, a ciało jest totalnie zrelaksowane i uspokojone. A jednak, moje serce nie jest wolne od skaz. Co robię nie tak?" Sariputta odrzekł: "Przyjacielu, twoja zdolność do widzenia 10 000 systemów światowych, jest połączona z twoją dumą. Twoja niesłabnąca energia, twoja uważność, twoje fizyczne rozluźnienie nie są w pełni wolne od niepokoju. I fakt, że ciągle nie uwolniłeś swego serca ze skaz i skalań, jest związany z troską. Byłoby dobrze, przyjacielu, byś zamiast zajmować się tymi rzeczami, zwrócił swą uwagę na element nieśmiertelny".

I tak, oczywiście Anuruddha podziękował za tą instrukcję i odszedł. Niedługo po tym, zrealizował pełne oświecenie. Jest w tej historii jeden bardzo ważny punkt. Jak długo mówimy: "Spójrz, jak skomplikowane są moje problemy", czy: "Zobacz, jaką mam moc koncentracji", będziemy tkwili w samsarze. Esencją przekazu Sariputty było: "Jesteś zbyt zajęty tymi wszystkimi sprawami, w taki sposób się nie uwolnisz. Szukasz w złym miejscu. Wychodzisz na zewnątrz, szukając tam obiektu dla medytacji, w 10 000 systemach światowych. Po prostu przenieś swe zainteresowanie na kontekst doświadczenia i skieruj uwagę zamiast tego na element nieśmiertelny".

Wszystko co było potrzebne, to drobne przeniesieni skupienia uwagi, by Anuruddha zrealizował: "to nie sprawa wszystkich tych fascynujących obiektów, czy szlachetnych rzeczy, które robię - to wszystko uwarunkowane, zrodzone, złożone, skazane na śmierć. Bezczasowa Dhamma jest przez to niedostrzegana. Spójrz w głąb, spójrz szerzej. Wejrzyj w nieśmiertelne".

Ajahn Amaro