sobota, 12 stycznia 2013

Realizacja Pustki


Istnieją przyjemności zmysłowego  doświadczenia jak dźwięki i widoki, uczucia itd, jednak błogość wolnego umysłu, umysłu, który jest nieprzywiązany, przewyższa wszystko inne. Budda określał to jako realizację pustki.

Kiedy mówimy o pustce czy pustym umyśle, to nie umysł pozbawiony obiektów czy jakiegokolwiek doświadczenia. To nie tak, że wszystko zniknęło i umysł stał się pustą przestrzenią, gdzie nic się nie wydarza. Ale to umysł pusty, bez poczucia "ja", ignorancji, chwytania się i odrzucania. Kiedy umysł jest pusty, wciąż mogą być obecne widoki, dźwięki, zapachy, smaki, dotyki, uczucia. Wszystko to może tam być, ale nie ma chwytania. Wszystko co widzimy, słyszymy, smakujemy, dotykamy, myślimy, pamiętamy, każdy nastrój, każdy aspekt nas i naszego świata, każda cząstka tego, jest doświadczana prosto jako wzór świadomości w umyśle. I tak, rozumieć i zrealizować pustkę, to być zdolnym dostrzec tą rzeczywistość, tą aktualność.

To w pewnym sensie, widzenie transparentności doświadczenia, sno-podobnej, jak miraż, natury naszego świata doświadczenia. Opis pustki przez Buddę, i co nas do niej prowadzi, jest w taki sposób umysłem, który jest świeży i czujny i swobodnie reagującym na życie.

Ajahn Amaro

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.