sobota, 19 stycznia 2013

Co nas definiuje

Dzień za dniem nasze życie zbliża się do końca. Zatem musimy wzmóc wysiłek by podążyć śladami Oświeconych Istot, i inklinować umysły ku owocom buddyjskiej praktyki. W taki sposób spełnimy nasz monastyczny obowiązek; obligację do porzucenia wszystkich rzeczy, które są przeszkodami w zakończeniu cierpienia. Powinniśmy odciąć je całkowicie. Jako kontrast tego, mamy styl życia w wielkich rezydencjach - życie świeckiego, muszącego dbać o wszelkiego rodzaju posiadłości, i mającego wiele zmartwień i wiele obowiązków.

W rzeczywistości, bycie świeckim czy mnichem, nie jest definiowane typem ubrania, które się nosi. Sposób w jaki prowadzimy nasze życie, definiuje nas i naszą duchową jakość, którą sobą reprezentujemy. To jest niezależne od zewnętrznych form czy naszego specjalnego statusu jako mnichów. Każdy kto żyje bez domu, kto nie posiada niczego poza potrzebnym ubraniem, i jedną miskę żebraczą, i jest całkowicie ukierunkowany na życie wolne od cierpienia, może słusznie być nazwany anagarika, "bezdomnym" - niezależnie czy nosi szaty mnicha czy białe ubranie świeckiego, przestrzegającego ośmiu wskazań. Pochodzące z serca zasady Dhammy, nie są ukierunkowane na uzyskanie statusu czy czegokolwiek zewnętrznego, jako esencji. Musimy zasadzić Dhammę w naszych sercach, rozwinąć wewnętrzną zdolność oczyszczania myślenia i w pełni poświęcić się podejmowaniu stosownych do tego działań. A to oznacza podążanie w naszych działaniach śladami Oświeconych Istot.


Luang Por Liem

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.