Wszyscy, którzy chcą żyć pobożnie według Chrystusa ...

Wszyscy, którzy chcą żyć pobożnie według Chrystusa, muszą z konieczności znosić pogardę, koniecznie muszą być lekceważeni przez tych, którzy nie chcą żyć pobożnie, a których całe szczęście jest ziemskie. Wyśmiewani są ci, którzy szczęściem nazywają to, czego oczami nie mogą zobaczyć, i powiadają: W co ty głupcze, wierzysz? Czy widzisz to, w co wierzysz? Powrócił ktoś z piekła i opowiadał ci, co się tam dzieje? Popatrz, ja kocham to, co widzę i korzystam z tego. Jesteś pogardzany, bo spodziewasz się tego, czego nie widzisz. Gardzi tobą ten, kto niejako trzyma to, co widzi. Zwróć uwagę, czy aby on trzyma. Nie pozwól się zbałamucić. Popatrz, czy on to trzyma, i niech z ciebie nie szydzi, żebyś sądząc iż jest on obecnie szczęśliwy, nie utracił prawdziwego szczęścia przyszłego. Nie pozwól się zbałamucić. Zwróć uwagę, czy on to trzyma. Odpadnie od niego to, co trzyma, al­bo on sam od tego, co ma. Jest rzeczą konieczną, aby przeminął albo on poprzez swoje rzeczy, albo jego rzeczy przez niego. Przez kogo przechodzą jego rzeczy? Kto żyjąc podupadnie. Kto przemija przez rzeczy własne? Kto w bogactwie umiera. Kiedy bowiem umrze, nie zabierze ich razem ze sobą do piekła. Mam własny dom, chełpi się. Zapytasz: Jaki dom? Jaki zostawił mi ojciec. A skąd on miał ten swój dom? Nasz dziadek mu go zostawił. Cofnij się do pradziadka, i dalej o pradziadka i dalej nie umiesz nawet nazwać. Czy raczej nie napawa cię lękiem to, że tak wielu przeszło przez ten dom, a nikt z nich nie zabrał go ze sobą do domu wiekuistego? Twój ojciec go tu zostawił. Przeszedł przez niego. Tak i ty przejdziesz. Jeżeli więc macie przej­ścia przez wasz dom, to jest to hotel dla podróżnych, a nie mieszkanie.

 Św. Augustyn, Objaśnienia psalmów, Ps 122