[Carm. II. I.
46 — PG 37, 1378—1381]
Ciało
zgubne, ty burzo Beliala czarna, ciało zgubne, ty cierpień
wszelakich korzeniu, ciało zgubne, cieszy cię rozkosz świata
marna, ciało zgubne, przeciwne ku górze dążeniu! 5 Ciało wrogie
i — drogie, dobro tak niewierne, którego owoc z drzewa śmierci
nie zatrwoży, ty błoto, ty więzienie duszyczki pancerne, [...]
10 ty grobie z nieba danej podobizny Bożej!
Czy
żary twoje nigdy bezwstydne nie zgasną, [1379] nie
ustąpisz przed duchem ani przed starością, chociaż cię Chrystus
ręką ukształtował własną 15 i aby ciebie
zbawić, pomieszał z boskością? [...]
Uszanuj
mię, powstrzymaj ten szał swój wszeteczny 20 niech cię przestanie
bawić mej duszy drażnienie, bo przysięgam na Boga sąd ów
ostateczny, [..] że cię poskromię, złamię i w trupa przemienię.
[.. .]
27 Przybywaj
mi na pomoc źródło łez obfitych; [1380] przybywaj bezsenności i
myśli, i ciała, by zagasić płomienie żądz moich niesytych, 30
obmyć wszelką zgniliznę, co jeszcze została! Ty brzuchu, odpraw
sytość! Niechaj mi kolana zdrętwieją od klęczenia, niechaj leżę
w pyle, szorstkim worem niech będzie nagość ma odziana, a może
się obroni dusza choć na chwilę!
35
Przybywaj czarna trosko, dręcz ciało nieczyste stawiając mu przed
oczy zagróbne karanie! To broń na mą głupotę. A od Ciebie,
Chryste, czyste życie przychodzi, potem zmartwychwstanie [...]
[1381] 43
Kto ocalił Niniwę w- skrusze poniżoną [Jon. 3, 10]? Kto nad
syneczkiem wdowy łzę wylał w wzruszeniu? 45 Kto,
choć czystych miłośnik, szedł w celników grono? Kto owieczkę
zbłąkaną przyniósł na ramieniu [Łk. 7,11; 15]? Kto trąd
leczył? Kto tamę kładł chorób nawale, przynosząc ciałom
zdrowie, a duszy zbawienie? Tyś to dał, o światłości świata.
Zstąp na fale 50 wzburzone, a natychmiast sprawisz uciszenie [Mk 6,
51].
Za:
Jan Maria Szymusiak SJ, Grzegorz Teolog. U źródeł chrześcijańskiej
myśli IV wieku, Księgarnia Świętego Wojciecha, Poznań- Warszawa-
Lublin, Poznań 1965
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.