WŁASNY
NAGROBEK [Carm. II. I. 92 — PG
37, 1447]
Władco
Chrystusie, dlaczegoś mię wplątał w te sieci cielesne? Czemuś ty
poddał mię życiu, co wrogie mi jest? Z ojca zbożnego zrodzony i
matki nie małej przed Panem, na ten przyszedłem świat wskutek
modlitwy jej. 5 Wymodlonego syna oddała Bogu, a wizja mocna wsączyła
mi życia w czystości żar.
Sprawił
to Chrystus, a potem falami byłem miotany, zniosłem zachłanność
rąk, ciało rozprzęgło się. Wpadłem między
wrogich pasterzy, niewierność
spotkałem, 10 dzieci wydarto mi, gdym pod ciosami legł.
Oto
życie Grzegorza. Co potem, Chrystus załatwi, [1448] dawca żywota
On. Piszcie na grobie to!
Za:
Jan Maria Szymusiak SJ, Grzegorz Teolog. U źródeł chrześcijańskiej
myśli IV wieku, Księgarnia Świętego Wojciecha, Poznań- Warszawa-
Lublin, Poznań 1965
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.