„Miłość
można dać i można ją otrzymać. Nie można tylko jednego:
szantażować miłości. A tego najczęściej nie wiedzą ci biedacy
i nieszczęśliwcy, którzy są złaknieni miłości.
To
oczywiste, że człowiek albo kocha, albo jest kochany: ten prąd
zmienny wytwarza natura z nieubłaganą konsekwencją. Najdoskonalsza
i najszczęśliwsza forma harmonii jest wtedy, kiedy jedno bez
specjalnego buntu godzi się na to, by drugie go kochało. W końcu
natura jest także łaskawa: prawda, że nigdy nie pozwala, by kochał
ten, od którego tego oczekujemy, ale zgadza się, byśmy
bezgranicznie kochali tego, który nas nie kocha. Tylko na jedno nie
daje zgody: byśmy łzami, oskarżeniami, atakiem lub błaganiem
wymuszali miłość na drugiej osobie. Jeszcze można wyłudzić
tkliwość czy namiętność, ale miłość jest suwerenna”.
Sándor
Márai, Księga
ziół.
Przeł. F. Netz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.