Czcigodny Sariputta odezwał się do
mnichów: „Przyjaciele, mnisi!” „Przyjacielu”, odpowiedzieli
ci mnisi. Czcigodny Saruputta rzekł to: „Przyjaciele, ktokolwiek
zadaje pytania drugiej osobie, czyni to z pięciu powodów czy z
jakiegoś poszczególnego powodu, jednego z tych pięciu. Jakich
pięciu? Ktoś zadaje pytanie drugiej osobie z powodu swej
ograniczoności i głupoty; ktoś ma złe pragnienia, motywowany
pragnieniem zadaje pytanie drugiej osobie; ktoś zadaje pytanie
drugiej osobie jako sposób obraźliwej krytyki; ktoś zadaje pytanie
drugiej osobie z powodu swej chęci dowiedzenia się; i ktoś zadaje
pytanie drugiej osobie z myślą: 'Jeżeli gdy zapytany przeze mnie,
odpowie poprawnie, to dobrze; ale jeżeli nie odpowie poprawnie, dam
mu poprawne wyjaśnienie'. Przyjaciele ktokolwiek zadaje pytania
drugiej osobie, czyni to z pięciu powodów czy z jakiegoś
poszczególnego powodu, jednego z tych pięciu. Przyjaciele, ja
zadaję pytanie drugiej osobie z myślą: 'Jeżeli gdy zapytany
przeze mnie, odpowie poprawnie, to dobrze; ale jeżeli nie odpowie
poprawnie, dam mu poprawne wyjaśnienie'”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.