„Nadludzie” Sterna

W książce „Tematy jeszcze bardziej niebezpieczne” opisałem, zresztą pobieżnie, współpracę między środowiskami syjonistycznymi a hitlerowcami w latach trzydziestych XX wieku. Niewielu wie, że mogła ona mieć swój praktyczny ciąg dalszy w pierwszej fazie II wojny światowej. Otóż w styczniu 1941 r. działający w Palestynie „Bojownicy o Wolność Izraela” („grupa Sterna”, „gang Sterna”, „Lehi”) – skrajnie antybrytyjska i antyarabska organizacja żydowska o charakterze terrorystycznym – wygotowali dokument, w którym proponowali rządowi III Rzeszy ścisły sojusz polityczno-ideologiczny. Poniżej prezentuję treść owego pisma z nieznacznymi skrótami:

“W swych mowach i oświadczeniach główni mężowie stanu Narodowo-Socjalistycznych Niemiec często podkreślali, że Nowy Porządek w Europie wymaga, jako warunek wstępny, radykalnego rozwiązania kwestii żydowskiej poprzez ewakuację (…)

Ewakuacja żydowskich mas z Europy jest warunkiem wstępnym rozwiązania kwestii żydowskiej. Jednakże jedynym sposobem, by to osiągnąć, jest osiedlenie tych mas w ojczyźnie Żydów – Palestynie oraz ustanowienie żydowskiego państwa w historycznych granicach.

Celem politycznej działalności i lat walki Izraelskiego Ruchu Wolności – Organizacji Narodowo-Wojskowej w Palestynie… jest rozwiązanie żydowskiego problemu w ten właśnie sposób, gdyż pozwoli to wyzwolić naród żydowski na wieki.

ONW [Org. Nar.-Wojsk. - DR], której dobrze jest znana dobra wola rządu niemieckiej Rzeszy  wyrażana wobec syjonistycznej działalności w Niemczech i syjonistycznego programu emigracyjnego, stoi na stanowisku, że:

1. Istnieją wspólne interesy między niemiecką koncepcją Europejskiego Nowego Porządku i prawdziwie narodowymi aspiracjami Żydów, które to aspiracje ucieleśnia ONW.

2. Możliwa jest współpraca między Nowymi Niemcami a odnowionym, ludowo-narodowym Żydostwem.

3. Utworzenie historycznego państwa żydowskiego opartego na narodowej i totalitarnej podstawie, związanego traktatem z niemiecką Rzeszą, służyłoby utrzymaniu i wzmocnieniu w przyszłości pozycji Niemiec na Bliskim Wschodzie.

Na podstawie tych czynników i pod warunkiem, że rząd III Rzeszy uznaje narodowe aspiracje Izraelskiego Ruchu Wolności wzmiankowane powyżej, ONW w Palestynie oferuje czynne wzięcie udziału w wojnie po stronie Niemiec.
Oferta ONW może obejmować działalność wojskową, polityczną i informacyjną w Palestynie oraz – po pewnych organizacyjnych zabiegach – poza nią.

Pośredni udział Izraelskiego Ruchu Wolności w dziele Nowego Porządku w Europie…, połączony z pozytywnym i radykalnym rozwiązaniem problemu żydowskiego w Europie na bazie wzmiankowanych powyżej narodowych aspiracji Żydów, znakomicie wzmocniłby moralną podstawę Nowego Porządku w oczach całej ludzkości.

Współpraca Izraelskiego Ruchu Wolności byłaby także zgodna z ostatnią mową Kanclerza niemieckiej Rzeszy, w której Hitler zaakcentował, że wykorzysta każdą kombinację i każdy sojusz, ażeby izolować i pokonać Anglię.”

Niemcy nie wyrazili chęci współpracy z częścią środowisk syjonistycznych, gdyż w tym czasie przyjęli już kurs proarabski. Warto dodać, że przywódca organizacji Abraham Stern (zabity przez Brytyjczyków w przebraniu kobiety) do dnia dzisiejszego uchodzi w niektórych żydowskich środowiskach za niezłomnego bojownika, prawdziwego bohatera narodowego. Już na pewno za takiego uważał go Icchak Szamir – organizacyjny następca Sterna, późniejszy premier państwa żydowskiego i specjalista od „polskiego antysemityzmu”.

Cóż, może jednak lepiej być „antysemitą” niż niespełnionym kolaborantem-karzełkiem III Rzeszy Adolfa Hitlera?

Dariusz Ratajczak