sobota, 26 kwietnia 2014

Samotność serca, które w nicości, w całkowitej pustce oczekuje …


Logismoi i fantazmaty

[Logismoi - Od słowa greckiego logismos, które oznacza 'roztrząsanie', 'rozważanie', 'rozu­mowanie'. [Przyp. tłum]

Do rozmowy nie jest potrzebna druga oso­ba. W samotności można z łatwością pro­wadzić dysputy, które odciągają naszą uwagę od Boga i w konsekwencji udaremniają Jego działanie w nas. Zajmujemy się przyjemnościami, lękami, urazami, wątpliwościami, iluzjami, podejrzeniami. Rój myśli wzbiera pośród samotności, a niekiedy towarzyszą mu wyobrażenia. Człowiek cielesny poprzez słowa wewnętrzne, logismoi, i towarzyszące im wyobraże­nia, fantazmaty, domaga się należnych mu bodźców. Nie posiada on mocy płynącej ze słuchania Słowa i usiłuje poprzez dialogi z sobą samym odzyskać siły w pustce bodźców zmysłowych. Trzeba więc zamilk­nąć, zaprzestać rozmów ze swoim „ja".

„Dusza, która prowadzi dyskusje ze swoim «ja», któ­ra zajmuje się swoimi czułostkami, która ugania się za myślą niepożyteczną, jakimkolwiek pragnieniem, ta du­sza rozprasza swoje siły, ona nie jest całkowicie nasta­wiona na Boga: jej lira nie drga unisono i kiedy Mistrz jej dotyka, nie może z niej wydobyć boskich harmo­nii, jest bowiem jeszcze zbyt ludzka, co powoduje dy­sonans" (OR 3).

W tym tkwi cały problem - nie można osiągnąć prawdziwej samotności bez wewnętrznego milczenia. Prawdziwa samotność jest samotnością serca, które w nicości, w całkowitej pustce, wszystkiego oczekuje od Boga. Można być odosobnionym fizycznie, a żyć poza obecnością Tego, który wyprowadza na pustynię. I odwrotnie, chcieć żyć tą samotnością wewnętrzną, nie usuwając się ze świata, nie porzucając faktycznie jego trosk i zajęć, okazuje się bardzo trudne. Dusza i ciało na tym świecie stanowią całość i aby żyć odosobnieniem, trzeba usunąć się, choćby do bardziej oddalonego pokoju. A zatem konieczne są oba człony wezwania: „uciekaj i milcz!".

Za: Karmelita Bosy, Hezychia. Droga nadprzyrodzonego pokoju i płodności eklezjalnej, tytuł oryginału: L 'hesychia. Chemin de la tranquillité surnaturelle et de la fécondité ecclesiale, przekład: s. Emmanuela Monika Plis OCD, Wydawnictwo Karmelitów Bosych, Kraków 2011

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.