Chrześcijaństwo
syryjskie proponuje życie oparte na wyrzeczeniach. „Post", w
szerokim tego słowa znaczeniu, rozciąga się na wszystkie wymiary
istnienia. W Liber Graduum zostało to nazwane „postem
od świata".
Post,
mój drogi, to nie tylko powstrzymywanie się od spożywania chleba i
wody, wiele bowiem jest sposobów zachowywania postu.
Są
tacy, co powstrzymują się od chleba i wody, aż poczują głód
i pragnienie.
Ktoś
pości, aby zachować dziewictwo; jest głodny i nie je, ma
pragnienie i nie pije; i ten post jest najlepszy.
Ktoś
inny pości zachowując wstrzemięźliwość („świętość"),
i to też jest post.
Ktoś
pości powstrzymując się od spożywania mięsa i wina oraz
pewnych pokarmów.
Ktoś
pości nie otwierając ust, aby nie wypowiadać brzydkich słów.
Ktoś
pości hamując swój gniew i poskramiając swe pożądania, aby
one nad nim nie zapanowały.
Ktoś
pości w sprawach posiadania dóbr i uwalnia się (od wszystkiego),
mając przed oczami sprawowaną służbę.
Ktoś
rezygnuje z jakiegokolwiek łoża, aby być czujnym w modlitwie.
Ktoś
w strapieniu pości od spraw tego świata, aby nie dać się zwieść
nieprzyjacielowi.
Ktoś
pości, aby pozostać w żałobie i spodobać się Panu w swej
udręce.
Ktoś
zbiera wszystkie poprzednie przypadki i stapia je w jeden post.
Za:
O. Vincent Desprez OSB, Początki monastycyzmu, tom 2, Dzieje
monastycyzmu chrześcijańskiego do Soboru Efeskiego (431), przekład:
Janina Dembska, tytuł oryginału: Le monachisme primitif. Des
origines junqu 'au concile d' Ephese, [seria: źródła monastyczne,
t. 22, opracowania: t. 4], przedmowa O. Pierre Miquel OSB, redakcja
naukowa: Ks. Marek Starowieyski, Tyniec - Wydawnictwo Benedyktynów,
Kraków 1999
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.