Za
nieznanym tęsknij, ale nieznanego nie wyobrażaj sobie. Dlaczego? Bo
nigdy nie wyobrazisz sobie. Dlaczego? Dlatego że wyobrażać sobie
znaczy przypominać sobie. Nieznanego nigdy nie przypomnisz sobie, bo
nigdy w tobie nie powstało. Nigdy w tobie nie powstało, bo ty nie
powstałeś z tego. Ty jesteś poza tym, poza kwiatem ładu, poza
wiecznym tu-i-teraz zakwitaniem. Ty jesteś czasem, tylko i
całkowicie tylko czasem, a nieznane jest poza czasem, poza tobą.
Bądź sobą, bądź czasem i uświadom sobie w całej pełni, w całej próżni, że nie ma w czasie, czyli w tobie nic prócz starości, nic prócz wspomnień i marzeń, czyli nic prócz psychicznej rdzy i psychicznej pleśni. Wtedy przyjdzie młode, nowe, dziewicze, nieporównane, nieznane. Przyjdzie niechciane. Nieprzypadkowo a zarazem cudownie niespodzianie.
Stachura, Oto
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.