Wyrażanie opinii, uczuć, przekonań a
nawet wiedzy musi być w szczególnych okolicznościach poprzedzone
głębokim namysłem. Jakimi zasadami powinien się kierować
człowiek wierny prawdzie? Po pierwsze - nigdy nie mówić
nieprawdy. Po drugie - mieć na uwadze zarówno fakt, że ukrywanie
prawdy zawsze stanowi potencjalne kłamstwo, jak i to, że zatajenie
prawdy w każdym wypadku wymaga podjęcia ważnej z moralnego punktu
decyzji. Po trzecie - decyzja o zatajeniu prawdy nigdy nie powinna
wypływać z osobistych pobudek, takich jak żądza władzy, chęć
zdobycia popularności czy ochrona mapy przed konfrontacją z
rzeczywistością.
Po czwarte - w przeciwieństwie do poprzedniego punktu, decyzja o
zatajeniu prawdy zawsze powinna opierać się na wiedzy o dążeniach
ludzi, przed którymi się ją ukrywa. Po piąte - ustalenie potrzeb
i dążeń innej istoty stanowi akt odpowiedzialności tak złożony,
że można go podjąć jedynie wówczas, gdy powoduje nami
autentyczna miłość do drugiej osoby. Po szóste - podstawowym
czynnikiem oceny innego człowieka jest oszacowanie jego umiejętności
do wykorzystania prawdy do własnego duchowego rozwoju. I wreszcie -
oceniając zdolność innej osoby do wykorzystania prawdy dla
własnego rozwoju duchowego należy pamiętać, że mamy zwykle
skłonności raczej do niedoceniania tej zdolności niż do jej
przeceniania. /.../
Scott Peck,
Bezlitosna łaska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.