Minimalizm Laxa

A co z minimalistycznymi wierszami Laxa, na które niekiedy składają się dwa lub trzy słowa, powtarzane wciąż od nowa w zwrotkach? Wskazówkę sugerującą nam, jaki był zamysł Laxa, znajdziemy w tych dwóch cytatach z Octavio Paza:

Historię człowieka można sprowadzić do historii relacji między słowami a myślą. Wszelkie kryzysy zaczynały się albo pokrywały z krytyką języka. Nagle przestawano wierzyć w skuteczność słów. „Trzymałem Piękność na kolanach. Była gorzka", mówi poeta. Bez słów nie da się pochwycić piękna. Przedmioty i słowa krwawią z tej samej rany".

I dalej:

Nie wiemy, gdzie zaczyna się zło, czy w słowach, czy w rzeczach, ale kiedy słowa ulegają deprawacji i znaczenia stają się niepewne, sens naszych działań i uczynków także staje się niepewny.

Minimalizm Laxa, począwszy od Circus of the Sun, to proste nazywanie przedmiotów, które przyciągają uwagę miłości, uzdrawia ranę-rozdarcie pomiędzy słowami a czynami, słowami a przedmiotami. Poeta patrzy, widzi i jest posłuszny prawdzie, wyrażanej przez innego. Ten inny jest cudowniejszy niż moja subiektywna projekcja rzucana na przedmiot, moja percepcja przedmiotu. Tylko ascetyczna i antyestetyczna bezinteresowność potrafi pozwolić innemu odsłonić jego niepowtarzalną istotę, czy ten inny jest Bogiem Stwórcą czy Bożym stworzeniem.

Za: Murray Bodo OFM, Mistycy. Odkrywcy Bożych dróg, tytuł oryginału: Mystic. Ten who show us the ways of God, przekład: Małgorzata Bortnowska, Wydawnictwo M, Kraków 2010