Strofa o człowieku

W ciemnej, bezbożnej puszczy narodów i świata,
Gdzieśmy stracili głos nasz, sumienie człowieka,
Nikt nam dróg nie objawi i nic nas nie zbrata
I z wszystkich złych przeznaczeń najgorsze nas czeka;
Pomyleni szukamy – ach, jakże na próżno –
Gusła co świat czaruje, a ludzi nie zmienia,
Zamiast zmówić modlitwę podróżną:
Boże, pozwól nam wrócić do twego stworzenia.

Kazimierz Wierzyński