Walka
z demonami (VI)
99.
Nikt nie jest mocniejszy od tego, kto podcina nadzieję pokładaną w
rzeczach tego świata, czyli zdobywa całkowite panowanie nad nią.
Albowiem ten, kto to osiągnie, nie podlega niczemu, niezależnie od
tego, czy problem przychodzi z prawej, czy z lewej strony.
Rzeczywiście, nikt nie jest odważniejszy od człowieka, który
wykorzenił światową nadzieję ze swojego życia; i wróg nie jest
w stanie go pobić. Szczęśliwy jest ten, kto pogardzając światem
i jego rozkoszami, podąża za Panem i Go naśladuje, albowiem w
nowym świecie będzie radował się z Nim na uczcie weselnej.
101.
Za każdym razem, gdy chcesz opuścić jakieś miejsce, aby szukać
Boga, jest to początek cnoty. Porzuć miejsce, w którym zmarniałeś
z powodu ciała. Odrzuć wymówki takie jak wygoda, i troszcz się
przede wszystkim o sprawy duszy i o to, aby nie ponieść szkody w
sprawach duchowych.
104.
Powinieneś mieć doskonałą wiarę w Boga. Jest ona człowiekowi
niezbędna do osiągnięcia takiej odwagi myśli, aby potrafił
opuścić swoje miejsce i wygodną siedzibę i podążać za
postanowieniem i zamiarem wypływającym z cnoty z wiarą, że Bóg
będzie mu rządcą, przewodnikiem, sternikiem i pomocą.
105.
Rzeczywiście bowiem nie wszyscy odrzucają wygodę ze względu na
cnotę i nie wszyscy wierzą w zamysł Boży i w tajemny i
niewidzialny Boży plan. Ale jeżeli człowiek nie podejmie trudnych
praktyk dla Pana, to właśnie wtedy upada pod ciężarem trudności.
Ponieważ jeżeli nie wierzy, że Bóg jest rządcą i źródłem,
nie dostrzega tajemnego zamysłu przygotowanego dla całego
stworzenia, a w szczególności dla świętych.
107.
Żądza ciała i duchowa namiętność do Boga nie są w stanie
usadowić się w jednej duszy, tak jak niewiara i wiara nie mogą
jednocześnie trwać w jednym człowieku.
Za:
Św. Izaak z Niniwy, Gramatyka życia duchowego, wstęp, przekład z
języka włoskiego, opracowanie i redakcja naukowa: Ks. Jan Słomka,
Biblioteka Ojców Kościoła, Wydawnictwo „M”, Kraków 2010
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.