Z reakcją na ty

Popadając w pokusę jezuityzmu, Kościół zaczął ją wykorzystywać i skończył wykorzystany.
Scholastyka zgrzeszyła usiłowaniem przemienienia chrześcijanina w mądralę.
Chrześcijanin jest sceptykiem, który zaufał Chrystusowi.
Tak jak tytuły szlacheckie, przesądy są groteskowe, jeśli nie pochodzą przynajmniej ze średniowiecza.
Wszystko jest historią, lecz nie wszystko jest chronologią.
Jak podtrzymać tradycję? – Nie gadając o niej.
Każda restauracja jest jakobinizmem na odwrót.
Jezus Chrystus jest jedynym punktem w historii, w którym aksjologia i ontologia łączą się ze sobą.
Inteligencja będzie zawsze Kościołem katakumb.
Ekumenizm i indyferentyzm są rymami tego samego dystychu.
Historia współczesna jest dialogiem dwóch ludzi: tego, który wierzy w Boga, i tego, który wierzy, że jest bogiem.
Intelektualiści są proletariatem Parnasu.
Dramatis personae metafizyki są rzeczywiste, ale to, co nam o nich opowiadają metafizycy, jest wymysłem.
Każdy „wyzwoliciel” wystawia na koniec rachunek.
Totalitaryzm jest fuzją religijnej lewicy i państwa.
Hierarchie są niebiańskie.
W piekle wszyscy są równi.
„Prawa człowieka” w liberalizmie współczesnym nie chronią już niczego jak tylko prawa do konsumowania.
Dusza nowoczesna jest księżycowym pejzażem.
Grzechem bogacza jest nie bogactwo, lecz wyjątkowa ważność, jaką mu przypisuje.
Parlamenty wybrane w głosowaniu powszechnym najpierw straciły swój prestiż moralny, a potem znaczenie polityczne.
Prawowitość ustroju zależy dzisiaj od liczby trupów, które zgromadził.
Demokracja ma terror pośrodku i totalitaryzm na końcu.
Od czasu, kiedy kler się splebeizował, Kościół przeklina wszystkich pokonanych i oklaskuje wszystkich zwycięzców.
Reakcjonista jest zwyczajnym patologiem.
Diagnozuje zdrowie i chorobę.
Lecz jedynym terapeutą jest Bóg.
Dzisiejsza liturgia protokołuje świecki rozwód pomiędzy klerem a sztuką.
Kościół pierwotny i średniowieczny potrafił przyswajać to, co zdrowe.
Kościół trydencki nie umiał przyswajać nic.
Kościół współczesny przyswaja tylko to, co trujące.
Historyk marksistowski nie bada, aby odkryć, lecz aby potwierdzić.
W średniowieczu romańskim połączyły się Ewangelia z Iliadą.
Każdy prawowity pretendent umiera na wygnaniu.
Historia jest następstwem nocy i dni.
Dni krótkich i nocy długich.
Istnieją tylko trzy podstawowe formy akcji politycznej: demagogiczna, biurokratyczna i zbrojna.
Idee lewicowe są, nade wszystko, nużące.
„Socjalizm naukowy” jest ideologią utopijności nieśmiałej.
Historyk nie upraszcza, żeby zrozumieć, lecz żeby zdradzić.
Po abdykacji Prospera Ariel przemieni się w Kalibana.
Ażeby zgorszyć lewicowca, wystarczy powiedzieć prawdę.
Nie należę do świata, który umiera.
Przedłużam i przekazuję prawdę, która nie umiera.
 
Nicolás Gómez Dávila
Tłum.: prof. Jacek Bartyzel