Słowa to krótkie, a sens jak młotem wykuty

Godne podziwu też są zwięzłe powiedzenia starożytnych. Tak w świątyni Apollona Pytyjskiego nie Iliadę ani Odyseję, ani peany Pindara wypisali Amfiktionowie66, tylko takie sentencje, jak „Poznaj samego siebie", „Nic nad miarę", i „W ślad za poręką — szkoda", pociągnięci ważką treścią w prostej formie, bo słowa to krótkie, a sens jak młotem wykuty. A czyż sam bóg nie jest miłośnikiem krótkości i zwięzłości w wyroczniach i nie nazywa się Loksjas*, dlatego że unika gadatliwości bardziej niż niejasności? A czyż nie chwalimy i nie podziwiamy szczególniej takich, którzy potrafią znakami dać do zrozumienia, co trzeba, nie wydając głosu?

* Przydomek Apollona od λοξός — skrzyżowany, ukośny, tłumaczono jako „zagadkowy, niejasny".

Plutarch, Moralia, t I

tłum. Zofia Abramowiczówna