„Życie twe martwe prawie, bo jak
najgłupszy nędzarz,
Więcej niźli pół życia na marno we
śnie spędzasz,
Chrapiesz na jawie, widzisz wciąż rój
upiornych zwodnych,
Trwogą niegodną karmisz swój umysł,
prawdy głodny,
Nie znajdujesz drogi, skąd na cię,
nieszczęśnika,
Tyle trosk spada ciągle i odwrót ci
zamyka
Że tylko w kółko chodzisz po błędu
krętej ścieżce.
O rzeczywistości
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.