Jan w Apokalipsie tak zwraca się przeciwko miłującym świat:

59, 6. Wybrani doświadczają niedostatku, ponieważ pielgrzymują z daleka od wiecznych dóbr i nader długo na tym wygnaniu pozostają. Odrzuceni doświadczają niedostatku, ponieważ obfitują w bogactwa, ale są pozbawieni cnót i sami nie wiedzą, jak są nędzni. Stwierdza to Jan, który w Apokalipsie tak zwraca się przeciwko miłującym świat: Mówisz, że jesteś bogaty i zamożny i niczego nie potrzebujesz, a nie wiesz, że jesteś biedny i godzien litości, i ubogi, i ślepy, i nagi.

59, 12. Są ludzie sprawiedliwi, którzy nie wyrządzając nikomu krzywdy, korzystają ze swego majątku. Są też pokorni bogacze, których majątek nie odurza pychą. Dla przykładu, w Starym Testamencie czytamy o bardzo licznych świętych, którzy opływali w bogactwa, a przy tym byli bogaci w pokorę. I przeciwnie, obfitość majątku niektórych pysznych bogaczy sprawia, że stają się wyniośli, przy czym to nie zasoby, lecz ich nastawienie prowadzi ich do grzechu. Albowiem wina nie tkwi w majątku, lecz w tym, jaki użytek z niego czynimy.

59,13. Istnieje pycha biedaków. Nie wynoszą się oni z powodu bogactw, lecz cała ich postawa skażona jest pychą. Brakuje im zasobów, a mimo to zarozumiałość umysłu ściąga na nich sroższy osąd niż na pysznych bogaczy.

59, 14. Bogacz chce być wolny od trosk, nie chce być biedny. Lecz jak bogacz zachowa spokój, jeśli wciąż dręczą go troski o majątek, który boi się utracić? Wiedziony chciwością woli być niespokojnym i pełnym lęku bogaczem aniżeli biedakiem, który tanim kosztem jest zadowolony i wolny od trosk.

Za: Izydor z Sewilli, Sentencje, przekład i opracowanie: Tatiana Krynicka, podstawa przekładu: Isidorius Hispalensis, Sententiae, Wydawnictwo WAM, Kraków 2012