środa, 5 lutego 2014

Jakże przygnębiające


Jakże przygnębiające, odbierające siłę jest przysłuchiwanie się ludziom kłócącym się ze sobą, niszczących siebie.

Wszędzie te nieudane życia, wszędzie! Wyjedź stąd, odejdź stąd, bracie miły. Nic tu po tobie. Nie pomoże się nikomu, kto nie chce sobie samemu pomóc.

Morze i gwiazdy! I pełne gracji, wdzięku i elegancji sylwetki białych łabędzi na przybrzeżnych wodach Zatoki. Jak cudowne zjawy na wodzie, to ptaki o tej nocnej porze.

Edward Stachura
Dzienniki, Zeszyty podróżne 2 s. 340

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.