Świadomość i Absolut – wybrane słowa Nisargadatty Maharaja

Świadomość jest jedna, ale manifestuje się w wielości, dlatego z praktycznych powodów mówisz: „ja”, „ty”, etc.

P: Czym jest rzeczywistość?

M: Cokolwiek jest trwałego, co nieśmiertelne, niezmienne, wieczne, zawsze obecne, stan nie-doświadczalny, to nim jest ta świadomość. „Jestestwo”, doświadczenie ciała i życia, twoje doświadczenia są z królestwa świadomości. W królestwie świadomości nie możesz mieć doświadczenia prawdy. (…) Żadne doświadczenie nie jest trwałe. Ty jesteś trwały. Doświadczenia są z królestwa świadomości, która jest związana z czasem.

P: Jak można wyjść poza czas? (…)

M: Chcesz wyjść poza czas? Trzeba wiedzieć czym jest czas i czym ty jesteś. Wpierw musisz dowiedzieć się tego. (…) Czym jest czas?

P: Czas jest pragnieniem.

M: Zupełnie nie tym. Czas oznacza przestrzeń.

P: W przestrzeni istnieje separacja.

M: Cokolwiek umieściłeś przed Maharajam jako wiedzę, wszystko to są błędne koncepty. Czy posiadasz wiedzę, że narodziny oznaczają cierpienie?

*

M: Jakikolwiek byłby twój własny wizerunek, jest nieprawdziwy. Prawdziwa wiedza to trwanie w sobie samym. Postaraj się zrozumieć całą to wiedzę którą teraz zdobywasz. Tak zwana wiedza pozyskana gdzie indziej, mówi jedynie o ignorancji, nie może mówić o Jaźni prawdziwej wiedzy. Wszystko co jest osiągane i badane umysłem, nie jest prawdziwą wiedzą. Prawdziwej wiedzy nie da się łatwo zrozumieć. Gdybym miał uprzednie doświadczenie o „Jestem”, czy chciałbym wkroczyć w łono mojej matki? Przed wejściem w łono nie znałem siebie, nie było wiedzy o „Jestem”. Wszelka tak zwana wiedza jest splamiona słowami, które są tylko ignorancją. Ty Absolut obserwujesz przebudzony stan, obserwujesz świadomość, znasz święty stan, zatem nie jesteś tym.

Wśród milionów ludzi którzy przychodzą i odchodzą, gdzie przynależysz? Nie ma indywidualności połączonej z żadną z tych form, ale zawsze byłem, jestem totalnym funkcjonowaniem. Beze mnie funkcjonowanie nie może mieć miejsca. Jestem totalnym funkcjonowanie każdego momentu, miliony lat temu i teraz.

*

M: Świadomość ja i „Jestestwo”, z uwagi na co mają miejsce? Co jest podstawową materialną koniecznością by powstały? (…) Co masz oprócz pamięci (…) pamięci, że jesteś. Obecne poczucie, że jesteś, również jest pamięcią. By utrzymać tą pamięć o tym „Jestem”, potrzebne jest wspomaganie. Nie jesteś tym „Jestem”. Jesteś jako Absolut pierwotny wobec tego „Jestem”. Ja „jestem” jest wytworem, ale ty jako Absolut nie jesteś tym. Co najwyżej możesz powiedzieć „jestem” ale czym jest to „jestem”? To jedynie słowo. Nie jesteś pamięcią, kto jest zdolny zachować tą pamięć jako „jestem”? Wraz z odejściem wszelkiego wspomnienia, gdzie jest ta pamięć „jestem”?

Twoim pierwszym istotnym krokiem jest stałe wkroczenie w tą tożsamość jako dynamiczną, manifestującą się zasadę świadomości. Nie ma nic innego jak tylko wiedza, że jesteś, bądź tym. Nic więcej, nic mniej.

*

Zarówno doświadczenie jak i doświadczający znikają. Nie będę się dalej nad tym rozwodził. Zmiany zamanifestują się w świadomości i świadomość stanie się coraz subtelniejsza. Formy się rozpadną. Pierwszą drogą na drodze do duchowości jest rozwinięcie przekonania, że nie jesteś mężczyzną czy kobietą.

*

Powinieneś być jak przestrzeń. Jeżeli zwracasz uwagę na rzeczy zewnętrzne wobec ciebie, dasz się im ponieść. Jeżeli jesteś przestrzenią, a nie ciałem, wtedy na tym etapie ciało nie pozostaje jako ciało, ponieważ nie ma nikogo kto oceniałby ciało jako ciało.

*

Matka pouczyła cię, w swej ignorancji, że jesteś ciałem i zacząłeś w to wierzyć. Twój umysł też zaczął się stopniowo rozwijać. I tak, od początku, z powodu ignorancji, Absolut nie zna siebie; i z powodu ciała, zaczyna się poznawać jako „jestem”. Z powodu ignorancji musisz spytać się kogoś „kim jestem?”, inaczej nie byłoby takiej potrzeby. Nawet tak zwane inkarnacje, jak Rama, były takie – musiały zostać pouczone (…). Zniewolenie spowodowane ciałem przychodzi z błędnym nauczaniem i wtedy pojawia się Guru i mówi ci, że nie jesteś ciałem i w taki sposób inicjuje wyzwolenie. Z tego powodu te wszelkie narodziny mogą mieć miejsce. Gdybyś wiedział o zniewoleniu, odmówiłbyś narodzin.

*

Jesteś związany przez swoje własne koncepcje i pojęcia. W rzeczywistości, kochasz tylko to poczucie „ja”, robisz wszystko podporządkowując się temu. Nie pracujesz dla nikogo, ani dla tego narodu, ale tylko dla tego poczucia „ja”, które kochasz tak bardzo.

*

Kto jest tym co wie, że „ja” jest nierealne? Wiedza o tobie, wiedza o nierzeczywistości „ja”, wiedza znająca zmianę, sama musi być niezmienna, trwała.

*

Jesteś iluzją, Mayą, wyobrażeniem.

*

Ty jako śniący na łóżku, ale w twoim świecie ze snu, widzisz ciało, i myślisz, że to ty, i robisz wszystko przez te śniące ciało. W ten sam sposób ciała są tworzone w tak zwanym przebudzonym stanie.

*

Po rozpadzie wszechświata, kiedy nie był widoczny już żaden ślad kreacji, to co pozostało, to mój doskonały stan. Przez cały proces kreacji i rozpadu wszechświata, pozostaję nieporuszony. (…) mój stan nigdy nie odczuwa kreacji i rozpadu wszechświata. Jestem zasadą która przetrwa wszelką kreację i wszelki rozpad. To mój stan, i twój też, ale ty nie realizujesz go, ponieważ jesteś zaangażowany w swój byt.

*

Pojawianie się, i zanik, narodziny i śmierć, to cechy istnienia, nie są one twoimi. Oddałeś mocz i z tego pojawia się zapach – czy jesteś tym zapachem?

- Nie.

- To istnienie jest jak uryna. Czy możesz tym być?

- Absolutnie nie.

- Nie wymagasz więcej saddhany. Dla ciebie słowa guru są finałowe.

*

- Czy jako jednostki możemy wrócić do źródła?

- NM: Nie jako jednostka, wiedza „jestem”, musi wrócić do swego źródła. Świadomość zidentyfikowała się z formą. Później zrozumie, że nie jest tą formą i przechodzi dalej. W paru przypadkach może osiągnąć przestrzeń i bardzo często się na tym zatrzymuje. W bardzo nielicznych przypadkach osiąga rzeczywiste źródło poza wszelkim uwarunkowaniem. Jest trudno zrezygnować z inklinacji do identyfikowania ciała jako „ja”.

*

Jestem totalnością wszechświata. Kiedy jestem totalnością wszechświata, nie potrzebuję niczego, ponieważ jestem wszystkim. Ale uwięziłem się w małej rzeczy, ciele; utworzyłem się jako fragment, i stałem się potrzebującym. Jako ciało potrzebuję tak wielu rzeczy. Przy absencji ciała, czy istniejesz, czy istniałeś? Czy byłeś czy nie? Osiągnij ten stan, który jest i był pierwotny wobec ciała. Twoja prawdziwa natura jest otwarta i wolna, ale przykryłeś ją i nadałeś jej wiele projektów.

*

Jesteś manifestującym się Brahmanem. Powiedziałem ci wielokrotnie, jaki jest twój prawdziwy stan, ale siłą nawyku znowu wpadłeś w identyfikację z ciałem. Teraz nastał czas, że musisz zrezygnować z tej cielesnej identyfikacji. Cielesne aktywności będą się kontynuowały aż do śmierci ciała, ale nie powinieneś się z nimi identyfikować.

- Jak to zrobić?

- Obserwujesz ciało, zatem nie jesteś ciałem. Możesz obserwować oddech, zatem nie jesteś oddechem. W ten sam sposób nie jesteś świadomością, ale musisz się stać jednym z nią. Wraz z ustabilizowaniem się w świadomości, beznamiętność wobec ciała pojawi się spontanicznie. To naturalne wyrzeczenie, nie rozmyślne.

*

Cóż za upadek! Stan doskonały, pochwycony w te doświadczenia i próbujący wyciągać pewne korzyści z doświadczeń.

*

Prowadzę cię do stanu, gdzie nie ma głodu, pragnienia. Zatem nie jestem skłonny zapraszać tych, którzy martwią się o swoje posiadłości i swych krewnych, by słuchali moich słów.

*

„Ja kocham” przyczynia się do powstania wielu radości, i w tym samym czasie, nie ma nic tak żałośniejszego jak „ja kocham”.

*

Proszę, zrozum, że jest tylko jedna rzecz do zrozumienia: to że, jesteś bezforemny, bezczasowy, nienarodzony. To z powodu twojej identyfikacji z ciałem jako bytem, twoja świadomość, która jest uniwersalną świadomością, myśli, że umiera. Nikt nie umiera, ponieważ nikt się nie urodził.

*

Stan świadka ma miejsce, nie ma nic do zrobienia. To totalna wolność dla tego kto nie identyfikuje się z ciałem.

*

Jakiekolwiek doświadczenie pojawia się tam gdzie jest zmiana. Gdy nie ma zmiany, nie może być doświadczenia.