Dlatego Zenon
powiedział pierwszy w swym dziele O naturze człowieka, że dalszym
najwyższym celem jest żyć zgodnie z naturą, to znaczy żyć
zgodnie z cnotą (κατ' άρετήν). W tym kierunku prowadzi nas
natura. To samo głosi także Kleantes w traktacie O rozkoszy oraz
Poseidonios i Hekaton w księgach O celach. Z drugiej strony cnotliwe
życie nie różni się od życia opartego na doświadczalnej
znajomości procesów natury, jak mówi Chryzyp w pierwszej księdze
O celach, nasze bowiem natury są cząstkami wszechświata. Dlatego
celem naszym staje się życie zgodne z naturą, a więc życie
zgodne z naszą własną naturą i z naturą wszechświata, tj.
nieczynienie tego, czego zabrania wspólne prawo, którym jest
wszystko przenikający zdrowy rozum (όρθός λόγος),
identyczny z Zeusem, władcą i panem wszystkiego, co istnieje. I na
tym właśnie polega cnotliwość szczęśliwego i pogodnego życia,
że wszystko czyni się zgodnie z własnym głosem wewnętrznym
(δαίμων) i z wolą rządcy wszechświata. Diogenes [z Babilonu]
mówi wyraźnie, że celem człowieka jest rozważny wybór tych
rzeczy, które są zgodne z naturą, Archedemos zaś twierdzi, że
celem życia jest wy pełnianie wszystkich powinności (τα
καήκοντα). Przez naturę, z którą należy zgodnie żyć,
Chryzyp rozumie zarówno wspólną naturę l, jak i swoiście ludzką
naturę. Kleantes natomiast przyjmuje wyłącznie wspólną naturę,
której należy słuchać, a pomija po jęcie natury swoiście
ludzkiej. Cnota według niego jest to harmonijne usposobienie
(δεάθεσις όμολογουμέυη); jest godna wyboru dla
samej siebie, a nie ze względu na jakąś obawę czy nadzieję, czy
jakiekolwiek okoliczności zewnętrzne. W niej tkwi szczęście jako
w duszy stworzonej dla zharmonizowania całego życia. Rozumne
stworzenie deprawuje się czasem pod wpływem niszczących czynników
oddziałujących z zewnątrz, a czasem pod wpływem nauk swych
towarzyszy, na- tura natomiast nigdy nie daje podniet do deprawacji.
Cnota jest doskonałością (τελείωσιζ) właściwą danej
rzeczy, i w tym sensie mówimy np. o doskonałości (αρετή)
posągu może być bezwiedna, jak np. zdrowie, albo świadoma, jak
mądrość.
Za: Diogenes
Leatrios, Żywoty i poglądy słynnych filozofów
Tłumaczenie:
Irena Krońska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.