83.
Dziewiczym jest ten, kto nie tylko
strzeże swego ciała przed nierządem (obcowaniem płciowym), ale
też wstydzi się samego siebie, kiedy jest sam w swojej celi i
nachodzą go nieczyste myśli.
86.
Wiedz o tym i zapisz to na zawsze w
swoim sercu: trzy rzeczy oddalają mnicha od Boga, a są to:
zmysłowość, wygodnictwo i rozmowy z ludźmi. Jeżeli mnich przez
wstrzemięźliwość, post, czuwanie nocne, śpiewanie psalmów,
modlitwę, cichość, milczenie oraz czytanie Pisma Świętego tego
wszystkiego się wystrzega, dzięki łasce Bożej nie odstąpi od
Chrystusa, a i wróg nie zbliży się za bardzo do niego. Jeżeli zaś
Pan pozwala diabłu kusić mnicha, to mieszka w nim moc Boża i anioł
stróż jego duszy nie opuści go. Taki mnich nie boi się już
pokus, ponieważ jest całkowicie zatopiony w myślach w Bogu.
Pokłada w Bogu ufność i gardzi diabłem.
87.
Łaska samego Boga poucza ludzi,
szczególnie mnichów, jak powinni postępować zgodnie z wolą Bożą.
Kiedy ktoś uczy małe dziecko pływania, najpierw trzyma je na
ramieniu nad wodą. Gdy tylko zaczyna zanurzać dziecko w wodzie,
podnosi je i mówi: „Odwagi, nie bój się! Trzymam cię".
Podobnie matka, która uczy małe dziecko stawiać pierwsze kroki.
Oddala się nieco od dziecka i woła je. Gdy dziecko zaczyna iść w
stronę matki, ale z powodu słabego jeszcze ciała zaczyna drżeć i
w każdej chwili może upaść, matka podbiega szybko do dziecka,
bierze je na ręce, ściska i całuje. Podobnie i łaska Boża. Czuwa
nad mnichem, który ze względu na Pana zachowuje milczenie, i uczy
go drogi zbawienia. - Zapisz tych parę słów w swoim sercu, gdyż
muszą one być w nim wyryte na całe twoje życie.
88.
Cichość prowadzi do zbawienia,
ponieważ ratuje przed każdym złem. Jeżeli ktoś przez modlitwę i
cichość osiąga cztery dalsze cnoty, a są nimi: cierpliwość,
pokora, czuwanie i powściągliwość, to jest to najkrótsza droga
do zbawienia. Milczenie to dobro zasadnicze. Milczenie jest matką
wszystkich świętych myśli. Duch Święty unika gadatliwości,
zaaferowania i chwiejności. Cichość jest również wielkim dobrem.
Jest matką wszystkich cnót, które znajdują odzwierciedlenie w
nieustannej i nabożnej modlitwie do Boga. Mnich, który całe życie
spędza w milczeniu, cieszy się miłością Boga, ponieważ z
miłości do Boga zachowuje i cichość, i milczenie, a poprzez
modlitwę, która pochodzi z jego czystego serca, rozmawia odważnie
tylko z Bogiem. Żyje on wprawdzie na ziemi, jednak rozmyśla o
sprawach niebieskich. Myśli zaś tylko o tym, jak podobać się Bogu
i jak być świątynią Ducha Świętego. Taki mnich przyjmuje
słodkie i lekkie jarzmo naszego umiłowanego Pana Jezusa.
Gardzi wszystkim, co widzialne,
i dąży do niewidzialnego. Albo, mówiąc wyraźniej: dąży do
niewidzialnego Boga, którego widzi już oczyma duszy. Taki mnich
dąży do tego, by dorównać aniołom. Przebywa zawsze w swej
celi, myśli jedynie o Bogu i tak jego umysł staje się czysty
niczym zwierciadło. Szczęśliwy taki człowiek, zarówno na ziemi,
jak i w niebie.
Za:
Meterikon
Mądrość Matek Pustyni,
przekład: Bogusław Widła, „PROMIC” - Wydawnictwo Księży
Marianów, Warszawa 2010
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.