Fedon z Elidy, z rodu
arystokratycznego, po upadku swego miasta rodzinnego dostał się do
niewoli i musiał pełnić obowiązki odźwiernego w domu rozpusty.
Po zamknięciu drzwi wymykał się stamtąd, by brać udział w
rozmowach Sokratesa. Trwało to tak długo, póki Sokratesowi nie
udało się skłonie Alkibiadesa (czy też Kritona) do wykupienia
młodzieńca z niewoli. Odtąd Fedon swobodnie mógł zajmować się
filozofią. Hieronim w piśmie O powstrzymywaniu się od
wydawania sądów pisze o nim z pogardą i nazywa go
niewolnikiem.
za: Diogenes Laertios
Żywoty i poglądy słynnych filozofów
tłumaczenie: Irena Krońska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.