sobota, 30 listopada 2013

Lectio divina


Każdy ma swój własny rytm, swoje własne miejsce, a zwłaszcza swoją własną drogę uczynienia się obecnym w Bogu. Jedną z dróg używanych przez wszystkich mnichów jest „Lectio divina". Mnisi wolą tę starą łacińską nazwę od jakiejkolwiek nowej, ponieważ nowy termin „duchowe czytanie", w ogóle nie oznacza tego samego. Lectio dla mnicha znaczy czytanie Słowa Bożego w powolny, medytacyjny sposób, tak że może ono zapuścić korzenie w sercu i kiełkować tam. Pierwszym krokiem ku temu jest poświęcenie mu swojego czasu, a czas, gdy noc gwarantuje spokój i ciszę, jest po temu najlepszy. W nocy można usłyszeć nawet najlżejszy szept i najdalsze echo, najcichsze słowo jest wówczas wyraźne. Ale milczenie nocy to więcej niż zaproszenie. To także symbol tej ciszy, którą musimy stworzyć wewnątrz nas, w której Bóg przemawia, albo zachowuje milczenie, jak najbliższy z przyjaciół.

Za: André Louf, Cysterska Droga, Skoczów 2000, (Wydawnictwo Św. Bernarda), (Biblioteka duchowości cysterskiej t. 1), Przekład: Marcin Sabiniewicz

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.