Wolność i wyzwolenie

Wolność przychodzi z wyrzeczeniem. Wszelkie posiadłości to zniewolenie.

*

P: Wszystko czego chcę to być wolnym.

M: Musisz wiedzieć dwie rzeczy: od czego powinieneś się uwolnić i co trzyma cię w zniewoleniu.

*

M: Wolność od pragnień oznacza właśnie to: przymus doznania satysfakcji jest nieobecny.

P: Dlaczego w ogóle powstają pragnienia?

M: Ponieważ wyobrażasz sobie, że się urodziłeś, i że umrzesz, gdy nie zadbasz o swoje ciało. Pragnienie ucieleśnionego istnienia jest główną przyczyną kłopotów. (…)

A poza wszystkim, czym jest wyzwolenie? Wiedzieć, że jesteś poza narodzinami i śmiercią. Poprzez zapominanie czym jesteś i wyobrażanie sobie, że jesteś śmiertelnikiem, stworzyłeś sobie wiele kłopotów, zatem musisz się przebudzić, jak ze złego snu.

*

M: Nie męczą mnie ani zmartwienia ani wyrzuty. Mój umysł jest wolny od myśli, gdyż nie ma tu pragnień, które by zniewalały.

*

P: Pragnienie by żyć jest przemożną rzeczą.

M: Ciągle wspanialsza jest wolność od potrzeby życia.

*

M: Dlaczego wyzwolony człowiek miałby koniecznie podążać za konwencjami? Z chwilą gdy staje się przewidywalny, nie może być wolny. Jego wolność polega na byciu wolnym do wypełniania tego co potrzebne w danej chwili, podporządkowując się wymaganiom sytuacji. Wolność robienia tego co się chce, jest w rzeczywistości zniewoleniem, podczas gdy bycie wolnym by robić to co się musi, co jest właściwe, jest rzeczywistą wolnością.

*

Szczęście bycia absolutnie wolnym jest poza opisem. Z drugiej strony, ten który obawia się wolności, nie może umrzeć.

*

… przywiązanie jest zniewoleniem, oderwanie jest wolnością. Pragnąć to być zniewolonym.

*

P: Czy w stanie ostatecznym nie może być szczęścia?

M: Ani cierpienia, tylko wolność. Szczęście zależy od tej czy innej rzeczy, i można je stracić. Wolność od cierpienia nie ma przyczyny a zatem nie może być zniszczona. Zrealizuj tą wolność.

*

Bez pragnienia wolności na co przyda się przekonanie, że możesz ją osiągnąć?

*

M: Kiedy mówię jestem wolny, jedynie stwierdzam fakt. Jeżeli jesteś dorosłym, jesteś wolny od stanu dzieciństwa. Jestem wolny od wszelkich opisów i identyfikacji. Cokolwiek możesz usłyszeć, zobaczyć czy pomyśleć, tym nie jestem. Jestem wolny od bycia perceptem czy konceptem.

*

P: Jeżeli jestem wolny, dlaczego jestem w ciele?

M: Nie jesteś w ciele, ciało jest w tobie! Umysł jest w tobie. Te rzeczy ci się przytrafiły. Są tu ponieważ znajdujesz je interesującymi.

*

M: Seks jest nabytym nawykiem. Wyjdź poza, tak długo jak skupiasz się na ciele, pozostaniesz w szponach jedzenia i seksu, lęku i śmierci. Odnajdź siebie i bądź wolny.

*

P: Jak mam wymyślić swoje wyjście, kiedy moje myśli przychodzą i odchodzą jak się im podoba. Ich nieskończone pogaduszki mi przeszkadzają i wyczerpują.

M: Obserwuj swe myśli tak jak obserwujesz ruch uliczny. Ludzie przychodzą i odchodzą; rejestrujesz to bez reagowania. To może nie być łatwe na początku, ale wraz z praktyką odkryjesz, że twój umysł może funkcjonować tego samego czasu na wielu poziomach i możesz być tego wszystkiego przytomny. To tylko wtedy gdy przejawiasz duże zainteresowanie w jakimś poszczególnym poziomie, twoja uwaga zostaje w nim pochwycona i ślepniesz na obecność innych poziomów. Nawet wtedy praca na tych zaciemnionych poziomach się kontynuuje, poza polem świadomości. Nie zmagaj się z twoimi wspomnieniami i myślami; a tylko staraj się włączyć w swe pole uwagi, inne, bardziej istotne pytania jak: „kim jestem?”, „jak to się stało, że się urodziłem?”,”skąd ten wszechświat wokół mnie?”, „co jest rzeczywiste a co jest chwilowe?” Żadne wspomnienie nie będzie trwało, jeżeli stracisz zainteresowanie nim, to emocjonalna więź utrwala zniewolenie.

*

Wolność od pragnień jest błogością.

*

M: Gnani nie umiera ponieważ nigdy się nie urodził.

P: Jednakże inni widzą go jako umierającego.

M: Ale nie on sam dla siebie. Jest on wolny od rzeczy – fizycznych i mentalnych.

*

M: Inteligencja jest bramą do wolności i czujna uwaga jest matką inteligencji.

*

Bycie wolnym od fałszywego jest dobrem samym w sobie, jest samo swoją własną nagrodą. To tak jak bycie czystym – co jest samo swoją własną nagrodą.

P: Czy samopoznanie nie jest nagrodą?

M: Nagrodą samopoznania jest wolność od personalnego „ja”.

*

M: Nieśmiertelność jest wolnością od poczucia „jestem”. Jednakże to nie wygaszenie. Przeciwnie, to stan nieskończenie bardziej realny, przytomny i szczęśliwy, niż to co mógłbyś sobie wyobrazić. Tylko świadomość-ja jest nieobecna.

*

M: Oczywiście, kiedy ma miejsce totalne oddanie, całkowite poniechanie wszelkich trosk co do własnej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, razem z własnym fizycznym i duchowym bezpieczeństwem i pozycją, wtedy świta nowe życie, pełne miłości i piękna; wtedy guru nie jest ważny, gdyż uczeń przełamał skorupę samoobrony. Całkowite oddanie się samo z siebie jest wyzwoleniem.

*

M: Wolność jest wolnością od czegoś. Od czego masz być uwolniony? Oczywiście, od bycia osobą, za jaką się bierzesz, gdyż to idea jaką masz o sobie utrzymuje cię w zniewoleniu.

*

M: Ani też nie będzie cię zatrzymywać wiedza. Poznawane jest przypadkowe, nieznane jest domem rzeczywistego. Żyć w znanym jest zniewoleniem, żyć w nieznanym jest wyzwoleniem.

*

M: Wolność od pragnienia przychodzi sama z siebie, gdy pragnienie jest rozpoznane jako fałszywe. Nie musisz walczyć z pragnieniem. Ostatecznie to potrzeba szczęścia, która jest naturalna, tak długo jak jest tu cierpienie. Tylko zobacz, że nie ma szczęścia w tym co pragniesz.

*

M: Ambicja jest personalna, wyzwolenie jest od osoby. W wyzwoleniu oba, zarówno podmiot jak i przedmiot ambicji są nieobecne.

*

P: Zatem dlaczego nie jesteśmy wolni tutaj i teraz?

M: Ależ my jesteśmy wolni tutaj i teraz. To tylko umysł wyobraża sobie zniewolenie.

P: Jak położyć kres wyobrażaniu?

M: Dlaczego miałbyś chcieć położyć temu kres? Poznawszy twój umysł i jego cudowne moce, i usunąwszy to co go zatruwa – ideę odseparowanej i odizolowanej osoby, pozostawiasz go samemu, by wykonywał swą pracę wśród rzeczy do jakich się nadaje. Trzymać umysł na jego własnym miejscu, i przy jego własnej pracy, jest wyzwoleniem umysłu.

*

M: Wolność jest wolnością od błędnego. Po rozpoznaniu, że nie możesz wpłynąć na rezultaty, nie zwracaj uwagi na twe pragnienia i lęki. Niech przychodzą i odchodzą. Nie dokarmiaj ich zainteresowaniem i uwagą.

*

M: Nie obawiaj się wolności od pragnienia i lęku. Pozwoli ci ona przeżywać swoje życie tak odmiennie od tego wszystkiego co znasz, tak dużo bardziej intensywnie i interesująco, że zaprawdę, przez stracenie wszystkiego, zyskujesz wszystko.

*

M: Tworzysz dysharmonię i wtedy narzekasz! Kiedy pożądasz i obawiasz się i identyfikujesz się z ze swoimi uczuciami, tworzysz cierpienie i zniewolenie. Kiedy tworzysz, z miłością i mądrością, i pozostajesz nieprzywiązanym do swych kreacji, rezultatem jest harmonia i spokój. Ale jakakolwiek jest sytuacja twojego umysłu, w jaki sposób odbija się to na tobie? To tylko twoja samoidentyfikacja z umysłem czyni cię szczęśliwym lub nieszczęśliwym. Zbuntuj się przeciwko twemu zniewoleniu, i rozbij kajdany przywiązania i odpychania. Utrzymuj w pamięci twój cel – wolność, aż do czasu gdy zaświta ci, że już jesteś wolny, że wolność nie jest czymś w odległej przyszłości, do zdobycia poprzez bolesne wysiłki, ale odwiecznie własna, do spożytkowania! Wyzwolenie nie jest pozyskaniem ale sprawą odwagi, odwagi by wierzyć, że już jesteś wolny, i działania zgodnie z tym. (…) Wraz z odwagą pojawi się mądrość i współczucie i umiejętność w działaniu. Będziesz wiedział co robić i cokolwiek zrobisz, będzie dobre dla wszystkich.

*

M: Po poznaniu siebie jako czysty byt, ekstaza wolności jest twoja.

P: Czyja to joga?

M: Czemu się tym martwić? To co sprawiło, że tu przyszedłeś, to twe bycie niezadowolonym ze swego życia takim jakim je znasz, życia twego ciała i umysłu. Możesz próbować je polepszyć, przez kontrolowanie i naginać je do ideału, lub możesz całkowicie przeciąć węzeł samoidentyfikacji i spojrzeć na twoje ciało i umysł jako na coś co przydarza się bez czynienia cię zobowiązanym w jakikolwiek sposób.

To czego uczę, to starożytny i prosty sposób wyzwolenia przez zrozumienie. Zrozum swój własny umysł a przestanie cię trzymać. Umysł nie rozumie. Błędne rozumienie leży w samej jego naturze. Właściwe zrozumienie jest jedynym remedium.

*

M: Musisz pracować bez wytchnienia dla swego zbawienia z grzechu i cierpienia.

P: Czym jest grzech?

M: Wszystkim tym co cię zniewala.