Brakuje słów na opisanie w kilku
zdaniach zbrodni jakich dokonywali ukraińscy oprawcy na Polakach w
latach 1939-1947. To jaką nienawiścią musieli kierować się mordercy by w
tak straszny sposób pastwić się nad swoimi ofiarami przechodzi ludzkie
pojecie! Poniżej przedstawiam wynik długoletnich prac badawczych
Aleksandra Kormana, który spisał 362 metody tortur fizycznych, a także
psychicznych, stosowanych wobec Polaków przez terrorystów OUN i UPA oraz
innych ukraińskich szowinistów w latach II wojny światowej i po jej
zakończeniu na południowo-wschodnich ziemiach II Rzeczypospolitej
Polskiej. Są to tylko niektóre przypadki, udokumentowane źródłowo,
stosowanych przez zbrodniarzy OUN-UPA tortur wobec kobiet, mężczyzn,
starców i dzieci. Myślę, że szczegółowe ich przedstawienie w jakiś
sposób przybliży Ci ogrom bestialstwa banderowskich rizunów, jakiego
dokonali na bezbronnej ludności polskiej w tamtych latach.
Zestawienie 362 metod tortur
stosowanych przez UPA na Polakach
- Wbijanie dużego i grubego gwoździa do czaszki głowy.
- Zdzieranie z głowy włosów ze skórą (skalpowanie).
- Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czaszkę głowy.
- Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czoło.
- Wyrzynanie na czole „orła”.
- Wbijanie bagnetu w skroń głowy.
- Wyłupywanie jednego oka.
- Wybieranie obu oczu.
- Obcinanie nosa.
- Obcinanie jednego ucha.
- Obrzynanie obydwu uszu.
- Przebijanie zaostrzonym grubym drutem ucha na wylot drugiego ucha.
- Obrzynanie warg.
- Obcinanie języka.
- Pieczenie żywcem w piecu chlebowym.
- Podrzynanie gardła i wyciąganie przez otwór języka na zewnątrz.
- Podrzynanie gardła i wkładanie do otworu szmaty.
- Wybijanie zębów.
- Łamanie szczęki.
- Rozrywanie ust od ucha do ucha.
- Kneblowanie ust pakułami przy transporcie jeszcze żywych ofiar.
- Podcinanie szyi nożem lub sierpem.
- Zadawanie ciosu siekierą w szyję.
- Pionowe rozrąbywanie siekierą głowy.
- Skręcanie głowy do tyłu.
- Robienie miazgi z głowy przez wkładanie głowy w ściski zaciskane śrubą.
- Obcinanie głowy sierpem.
- Obcinanie głowy kosą.
- Odrąbywanie głowy siekierą.
- Zadawanie ran kłutych w głowie.
- Cięcie i ściąganie wąskich pasów skóry z pleców.
- Zadawanie innych ran ciętych na plecach.
- Zadawanie ciosów bagnetem w plecy.
- Łamanie kości żeber klatki piersiowej.
- Zadawanie ciosu nożem lub bagnetem w serce lub okolice serca.
- Zadawanie ran kłutych nożem lub bagnetem w pierś.
- Obcinanie kobietom piersi sierpem.
- Obcinanie kobietom piersi i posypywanie ran solą.
- Obrzynanie sierpem genitalii ofiarom płci męskiej.
- Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską.
- Zadawanie ran kłutych brzucha nożem lub bagnetem.
- Przebijanie brzucha ciężarnej kobiecie bagnetem.
- Rozcinanie brzucha i wyciąganie jelit na zewnątrz u dorosłych.
- Rozcinanie brzucha kobiecie w zaawansowanej ciąży i w miejsce wyjętego płodu, wkładanie np. żywego kota i zaszywanie brzucha.
- Rozcinanie brzucha i wlewanie do wnętrza wrzątku – kipiącej wody.
- Rozcinanie brzucha i wkładanie do jego wnętrza kamieni oraz wrzucanie do rzeki.
- Rozcinanie kobietom ciężarnym brzucha i wrzucanie do niego potłuczonego szkła.
- Wyrywanie żył od pachwy, aż do stóp.
- Wkładane do pochwy – vaginy rozżarzonego żelaza.
- Wkładanie do vaginy szyszek sosny od strony wierzchołka.
- Wkładanie do vaginy zaostrzonego kołka i przepychanie go aż do gardła, na wylot.
- Rozcinanie kobietom przodu tułowia ogrodniczym scyzorykiem, od vaginy, aż po szyję i pozostawienie wnętrzności na zewnątrz.
- Wieszanie ofiar za wnętrzności.
- Wkładanie do vaginy szklanej butelki i jej rozbicie.
- Wkładanie do analu szklanej butelki i jej stłuczenie.
- Rozcinanie brzucha i wsypywanie do wnętrza karmy dla zgłodniałych świń tzw. osypki, który to pokarm wyrywały razem z jelitami i innymi i wnętrznościami.
- Odrąbywanie siekierą jednej ręki.
- Odrąbywanie siekierą obydwu rąk.
- Przebijanie dłoni nożem.
- Obcinanie palców u ręki nożem.
- Obcinanie dłoni.
- Przypalanie wewnętrznej strony dłoni na gorącym blacie kuchni węglowej.
- Odrąbywanie pięty.
- Odrąbywanie stopy powyżej kości piętowej.
- Łamanie kości rąk w kilku miejscach tępym narzędziem.
- Łamanie kości nóg w kilku miejscach tępym narzędziem.
- Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską, obłożonego z dwóch stron deskami.
- Przecinanie tułowia na wpół specjalną piłą drewnianą.
- Obcinanie piłą obu nóg.
- Posypywanie związanych nóg rozżarzonym węglem.
- Przebijanie gwoździami rąk do stołu, a stóp do podłogi.
- Przybijanie w kościele na krzyżu rąk i nóg gwoździami.
- Zadawanie ciosów siekierą w tył głowy, ofiarom ułożonym uprzednio twarzą do podłogi.
- Zadawanie ciosów siekierą na całym tułowiu.
- Rąbanie siekierą tułowia na części.
- Łamanie na żywo kości nóg i rąk w tzw. kieracie.
- Przybijanie nożem do stołu języczka małego dziecka, które później wisiało na nim.
- Krajanie dziecka nożem na kawałki i rozrzucanie ich wokół.
- Rozpruwanie brzuszka dzieciom.
- Przybijanie bagnetem małego dziecka do stołu.
- Wieszanie dziecka płci męskiej za genitalia na klamce drzwi.
- Łamanie stawów nóg dziecka.
- Łamanie stawów rąk dziecka.
- Zaduszenie dziecka przez narzucenie na nie różnych szmat.
- Wrzucanie do głębinowych studni małych dzieci żywcem.
- Wrzucanie dziecka w płomienie ognia palącego się budynku.
- Rozbijanie główki niemowlęcia przez wzięcie go za nóżki i uderzenie o ścianę lub piec.
- Powieszenie za nogi zakonnika pod amboną w kościele.
- Wbijanie dziecka na pal.
- Powieszenie na drzewie kobiety do góry nogami i znęcanie się nad nią poprzez odcięcie piersi i języka, rozcięcie brzucha i wybieranie oczu oraz odcinanie nożami kawałków ciała.
- Przybijanie gwoździami małego dziecka do drzwi.
- Wieszanie na drzewie głową do góry.
- Wieszanie na drzewie nogami do góry.
- Wieszanie na drzewie nogami do góry i osmalanie głowy od dołu ogniem zapalonego pod głową ogniska.
- Zrzucanie w dół ze skały.
- Topienie w rzece.
- Topienie poprzez wrzucenie do głębinowej studni.
- Topienie w studni i narzucanie na ofiarę kamieni.
- Zadźganie widłami, a potem pieczenie kawałków ciała na ognisku.
- Wrzucenie dorosłego w płomienie ogniska na polanie leśnej, wokół którego ukraińskie dziewczęta śpiewały i tańczyły przy dźwiękach harmonii.
- Wbijanie zaostrzonego koła do brzucha na wylot i utwierdzanie go w ziemi.
- Przywiązanie do drzewa człowieka i strzelanie do niego jak do tarczy strzelniczej.
- Prowadzenie nago lub w bieliźnie na mrozie.
- Duszenie przez skręcanie namydlonym sznurem zawieszonym na szyici zwanym arkanem.
- Wleczenie po ulicy tułowia przy pomocy sznura zaciśniętego na szyi.
- Przywiązanie nóg kobiety do dwóch drzew oraz rąk ponad głową i rozcinanie brzucha od krocza do piersi.
- Rozrywanie tułowia przy pomocy łańcuchów.
- Wleczenie po ziemi przywiązanego do pojazdu konnego.
- Wleczenie po ulicy matki z trojgiem dzieci, przywiązanych do wozu o zaprzęgu konnym w ten sposób, że jedną nogę matki przywiązano łańcuchem do wozu, a do drugiej nogi matki jedną nogę najstarszego dziecka, a do drugiej nogi najstarszego dziecka przywiązano nogę młodszej go dziecka, a do drugiej nogi młodszego dziecka przywiązano nogę dziecka najmłodszego.
- Przebicie tułowia na wylot lufą karabinu.
- Ściskanie ofiary drutem kolczastym.
- Ściskanie drutem kolczastym dwóch ofiar razem.
- Ściskanie więcej ofiar razem drutem kolczastym.
- Periodyczne zaciskanie tułowia drutem kolczastym i co kilka godzin polewanie ofiary zimną wodą w celu odzyskania przytomności i odczuwaj nią bólu i cierpienia.
- Zakopywanie ofiary do ziemi na stojąco po szyję i w takim stanie jej pozostawienie.
- Zakopywanie żywcem do ziemi po szyję i ścinanie później głowy kosą.
- Rozrywanie tułowia na wpół przez konie.
- Rozrywanie tułowia na wpół poprzez przywiązanie ofiary do dwóch przygiętych drzew i następnie ich uwolnienie.
- Wrzucanie dorosłych w płomienie ognia palącego się budynku.
- Podpalenie ofiary oblanej uprzednio naftą.
- Okładanie ofiary dookoła słomą – snopem i jej podpalenie, czyniąc w ten sposób tzw. pochodnię Nerona.
- Wbijanie noża w plecy i pozostawienie go w ciele ofiary.
- Wbijanie niemowlęcia na widły i wrzucanie go w płomienie ognia.
- Wyrzynanie żyletkami skóry z twarzy.
- Wbijanie dębowych kołków pomiędzy żebra.
- Wieszanie na kolczastym drucie.
- Zdzieranie z ciała skóry i zalewanie rany atramentem oraz oblewanie jej wrzącą wodą.
- Zadawanie dzieciom tyle ciosów nożem, ile ofiara miała lat.
- Wycinanie na czole znaku krzyża w obrządku łacińskim.
- Wieszanie dzieci na drucie kolczastym.
- Stosowanie tzw. chińskiej tortury, tj. bicie po piętach żelaznym prętem.
- Wieszanie ofiary na drucie telefonicznym. Oznaczało to w umownym zbrodniczym słownictwie banderowskim – „robić telefon”.
- Odrzynanie głowy od tułowia piłą ciesielską.
- Rozbieranie ofiary do naga oraz nakazywanie tańczenia na lodzie i strzelanie po nogach, a rannych spychanie do przerębli pod lód.
- Wyrywanie obcęgami paznokci.
- Bicie kijami i drewnianymi pałkami po całym ciele.
- Przypalanie ofiary płomieniami świecy.
- Skrępowanie rąk i nóg drutem kolczastym, a na szyję zakładanie linki z pętlą – jak do wieszania, a koniec linki uwiązany na sztywno do skrępowanych na plecach rąk, tak, że najmniejszy ruch rękami zaciskał pętlę na szyi. Kiedy torturowany tracił przytomność, oprawcy oblewali go zimną wodą.
- Układanie ofiar rzędem twarzą do ziemi i dokonywanie zabójstwa strzałem w okolice serca.
- Wbijanie kilku i więcej gwoździ do czaszki głowy.
- Rozrywanie małych dzieci za nóżki i wrzucanie ich do studni.
- Rozcięcie ust kosą i włożenie kartki z ukraińskim napisem: „Będziesz miał Polskę od morza do morza”.
- Uderzenie łomem w głowę niemowlęcia.
- Odcięcie siekierą nóżki i rączki kilkuletniemu dziecku, a następnie głowy.
- Mordowanie sposobem „garrota” znanym inkwizytorom średniowiecza – przy pomocy żelaznej obręczy zaciskanej na szyi katowanego, dopóki nie złamią się kręgi szyjne. Częstokroć żelazną obręcz zastępował sznur zaciągany na szyi i zaciskany za pomocą kołka. Człowiek ginął w straszliwych mękach. Oprawcy OUN-UPA nazywali to – „krępulcy”.
- Wyrywanie ofiarom rzepki kolanowej.
- Wieszanie przy pomocy tzw. chodzącej szubienicy, którą stanowił niekiedy członek OUN-UPA, który oprócz pistoletu, czy pistoletu maszynowego nosił przy sobie rzemienną pętlę, którą znienacka od tyłu zarzucał ofierze na szyję, a potem podciągnąwszy ją do góry przez ramię, odrywał od ziemi i tak długo trzymał, dopóki ta nie wyzionęła ducha rta jego plecach.
- Odrąbywanie główek dzieciom.
- Przestrzelenie obydwu nóg, wykłucie oczu, po kawałeczku obcinanie rąk, uszu, warg, wyrywanie z piersi serca, rozbicie kolbą karabinu głowy i jej oderżnięcie.
- Rozcinanie brzucha, wyłamywanie rąk, dobijanie kołkami.
- Przeżynanie ofiary na trzy części.
- Wykręcanie rąk i nóg, wyrywanie włosów i wykluwanie oczu.
- Ukrzyżowanie księży rzymsko – katolickich na krzyżach misyjnych.
- Zakopywanie do ziemi żywcem.
- Wiązanie rozżarzonym (rozpalonym do czerwoności) drutem.
- Sadzanie ofiary na gorącym tzw. blacie kuchni węglowej.
- Wkładanie drzazg pod paznokcie.
- Cięcie i ściąganie pasa skóry z dołu z okolicy kręgosłupa ku górze, przez nawijanie skóry na patyk wzdłuż kręgosłupa, poprzez kark i głowę aż do czoła.
- Zabijanie dzieci przez uderzanie głową o ścianę.
- Zabijanie dzieci przez uderzanie głową o drzewo.
- Rąbanie ofiary siekierą na trzy części.
- Zabijanie drewnianymi kołkami.
- Wycinanie znaków krzyża na ciele wraz z obcinaniem języka i uszu.
- Przywiązywanie drutem kolczastym kamienia u szyi i topienie ofiary w nurtach rzeki.
- Rąbanie kilkumiesięcznego dziecka siekierą na cztery części.
- Wycinanie krzyża na czole i rozdarcie ciała na strzępy.
- Krępowanie małżonków razem drutem kolczastym i wrzucanie ich żywcem do rzeki.
- Zasypywanie ofiary gorącą szlaką z pieca centralnego ogrzewania.
- Przybijanie ojca i syna gwoździami do podłogi.
- Kładzenie na podłodze i kolejno odrąbywanie im głów.
- Odrąbywanie siekierą głowy poprzez zęby.
- Rozcinanie brzucha ciężarnym kobietom i wybieranie płodu.
- Zamurowywanie dzieci żywcem w piwnicach klasztoru karmelitańskiego w Wiśniowcu.
- Zdzieranie żywcem skóry ofiary i polewanie otwartej rany wrzątkiem.
- Przywiązywanie do belki nóg kilkakrotnie zgwałconej dziewczyny i zanurzanie ofiary w studni głową w dół.
- Roztrzaskanie głowy kolbą karabinu.
- Nasadzanie małych dzieci na ogrodzeniowe zaostrzone sztachety.
- Wrzucanie do dołu po wykopanym torfie skrępowanej ofiary z uwiązanym kamieniem u szyi, gdzie następowało utonięcie.
- Przywiązywanie ofiar drutem kolczastym za szyję do słupków, przy których męczyli się i umierali z wykrwawienia się.
- Przywiązywanie ofiar do końskich ogonów i wleczenie ich po drodze kilka, a nawet niekiedy kilkanaście kilometrów, aż do zgonu.
- Poćwiartowanie ofiary, a jej szczątki rozrzucanie na drodze.
- Rozdeptywanie główki niemowlęcia z wyrywaniem rączki i nóżek i przypinaniem napisu w języku ukraińskim: „Polski Orzeł”.
- Mordowanie ofiar przy użyciu różnych narzędzi.
- Wiązanie ofiar drutem kolczastym i wrzucanie ich do studni.
- Odrąbywanie na pniu głowy toporem i przez uniesienie jej do góry, pokazywanie innym oprawcom.
- Podrzynanie szyi i cięcie nożem piersi ofiary.
- Zabijanie nożem dziecka, a następnie rozbijanie główki siekierą.
- Rozpłatanie brzemiennej kobiecie brzucha i wycięcie na plecach pasa skóry.
- Gwałcenie młodej dziewczyny przez trzy dni i wrzucenie ciała do suchej studni głębinowej w lesie.
- Wydłubanie oczu, obcięcie języka, rąk i nóg i podparcie korpusem drzwi domu.
- Wiązanie drutem kolczastym i wrzucenie ofiar w płomienie ognia.
- Odrzynanie piłą głowy.
- Zabijanie drągami.
- Zakopywanie żywcem dorosłych i dzieci.
- Mordowanie przy użyciu wideł i siekier.
- Podrzucanie małych dzieci na widłach.
- Zbiorowe gwałcenie kobiet do utraty życia i uprawianie nekrofilii.
- Przywiązanie ofiary do drzwi i przez biesiadujących upowców – na przemian wycinanie pasów skóry i przypiekanie głowniami, aż do skonania.
- Przywiązanie do zaprzęgu konnego i wleczenie ofiary po ziemi, a następnie spalenie w stodole.
- Kłucie widłami, aż do utraty życia.
- Zabijanie przez zgniecenie ofiary podwaliną dębową.
- Wbijanie w otwarte usta żelaznego pręta i dobijanie kolbą karabinu.
- Uderzanie obuchem siekiery w głowę.
- Rozrywanie dzieci przywiązanych za rączki do drzewa.
- Uśmiercanie dzieci trującą substancją, dawaną przymusowo do wdychania.(Wspólna zbrodnia niemiecka-ukraińsko-szowinistyczna)
- Związywanie ofiar drutem kolczastym, bicie, szydzenie i naigrywanie się z nich, przed utopieniem ich w rzece.
- Malowanie jajek wielkanocnych krwią polską w Wielki Piątek w 1943 r.
- Przywiązywanie do drzew i podpalanie lub pozbawianie różnych części ciała.
- Pieczenie ofiar żarem płonących zabudowań.
- Pozbawianie życia przez wrzucanie do piwnic butelek z łatwopalnym płynem i płonących żagwi.
- Kłucie ofiary aż do zgonu, nożycami do strzyżenia owiec.
- Zawiązywanie pętli z drutu na szyi i ciągnięcie za koniem.
- Wrzucanie żywych ofiar do studni i w ten sposób topienie ich.
- Zakopywanie ofiar w ziemi do połowy tułowia i ściąganie skóry pasami, aż do uśmiercenia.
- Wymuszanie picia dziegciu i znęcanie się nad ofiarami, aż do zejścia.
- Sadystyczne mordowanie siekierami ofiar mających ręce związane drutem do tyłu.
- Duszenie rękami nieletnich dzieci.
- Wypalanie swastyki na policzku – symbolu przemocy i barbarzyństwa faszystów niemieckich – następnie związanie ofiary i utopienie w tzw. wyrobisku.
- Wycięcie pępka i wyciągnięcie jelit, którymi okręcano drzewo.
- Rozprucie brzucha brzemiennej kobiecie, wyjęcie płodu i wbicie go na kołek.
- Wydłubanie oczu i robienie z języka tzw. „krawata”.
- Przybicie kobiety gwoździami do drzwi, obcięcie jej piersi i wyprucie z łona wnętrzności.
- Przybicie dziecka do stołu za język.
- Uduszenie dziecka paskiem.
- Zabijanie uderzeniami kolby karabinu w głowę.
- Przybijanie ofiary kołkiem do ziemi przez brzuch.
- Obnoszenie po wsi – na widok publiczny – ciała małych dzieci nabitych na widły.
- Obcięcie piersi matce i siedemnastoletniej córce, następnie, krwią z ich ciał, dokonanie napisu na ścianie mieszkania w języku ukraińskim: „Śmierć Lachom!”.
- Przywiązanie nagich ofiar do sań za ręce drutem kolczastym i wleczenie ich przez wieś, w końcu zarąbanie siekierami i wrzucenie do studni.
- Przywiązanie do konia z rękami związanymi drutem kolczastym i wleczenie ofiary, bijąc i kłując bagnetem, aż do skonania.
- Zamęczanie ofiar biciem drągami i kamieniami.
- Rąbanie powolne – najpierw rąk, później nóg aby według życzenia ukraińskich szowinistów: „Polska morda dłużej się męczyła”.
- Przybijanie ofiary gwoździami do ściany stodoły i co około pół godziny podawanie jej octu do ust.
- Maltretowanie i gwałcenie grupy dziewcząt i kobiet, aż do zejścia i wrzucenie zwłok do szkolnej ubikacji.
- Znęcanie się i żywcem wrzucanie dorosłych do studni głębinowych.
- Bicie do utraty przytomności i na przemian polewanie zimną wodą ofiary, znęcanie się i wyrzucenie na śnieg i mróz.
- Zabijanie widłami, a następnie porżnięcie ciała na kawałki.
- Wieszanie dzieci na hakach kuchennych.
- Podeptanie rannego i dobicie uderzeniem w tył głowy.
- Zabijanie leżących twarzami do ziemi strzałami w tył głowy i dobijanie rannych ciosami bagnetów
- Mordowanie uderzeniem w tył głowy siekierą lub wielkimi maczugami drewnianymi.
- Zabijanie uderzeniem w tył głowy specjalnym młotkiem – narzędziem do zabijania zwierząt domowych w kształcie trójkąta u podstawy.
- Spalenie żywcem ofiary w stogu siana, po czym zabawianie się: muzykowanie, śpiewanie i tańczenie.
- Wbicie w czoło gwoździa i pozostawienie kartki w języku ukraińskim treści ; „On mnie chlebem karmił, a ja jego za to zabiłem”.
- Odrąbanie jednej ręki mężowi i odcięcie piersi żonie oraz związanie drutem kolczastym obojga małżonków i powieszenie ich w studni głębinowej głowami w dół.
- Przybicie ofiary za język do stodoły oraz wbicie kołka w klatkę piersiową.
- Wydłubanie oczu i wycięcie języka oraz przywiązanie drutem kolczastym do drzewa głową w dół.
- Związanie starca i przeprowadzenie „dla zabawy” operacji wyrostka robaczkowego rozcinając ofierze brzuch scyzorykiem. Z kolei do wnętrza napchanie mchu i zaszycie brzucha sznurkiem oraz wyrwanie języka, zbicie drągami i zakopanie płytko w ziemi i na tym miejscu rozpalenie ogniska.
- Zakneblowanie ust kołkami i podziurawienie głowy oraz zaciśnięcie szyi sznurkami.
- Zakopywanie żywcem kilkumiesięcznych dzieci.
- Przywiązywanie do wozu konnego młodzieńca i nakazanie w czasie jazdy biec do utraty sił.
- Zatłuczenie ofiary tzw. kijankami nad stawem.
- Palenie żywcem ofiar zapędzonych do stodół.
- Pieczenie ofiary w gorącej szlace.
- Zadręczanie ofiary do utraty życia.
- Wyjmowanie płodu ciężarnej kobiecie i wraz z wnętrznościami rozwieszanie go na krzakach.
- Przybijanie ofiary gwoździami do desek.
- Nadziewanie małego dziecka na bagnet i unoszenie ofiary do góry kręcąc nią wokół.
- Rozpruwanie młodym dziewczętom brzuchów.
- Wrzucenie ofiary do mrowiska, po uprzednim wydłubaniu oczu, obcięciu rąk i nóg.
- Zakłuwanie widłami.
- Rozpalanie ogniska na brzuchu ofiary, po uprzednim powaleniu na ziemię, związaniu, wycięciu języka, wyłupaniu oczu, wyłamaniu rąk i nóg okręceniu głowy płaszczem.
- Powieszenie kobiety za nogi na drzewie, obcięcie piersi, wybranie oczu i wyciągnięcie wnętrzności z brzucha.
- Wleczenie za nogi przywiązane do konia, po czym powieszenie na drzewie.
- Obcięcie matce piersi i dziecku nóżki, a krwią napisanie na ścianie w języku ukraińskim: „Śmierć Lachom!”.
- Zamordowanie, po czym pokrajanie ciała na kawałki, wbicie w nie widelców i ułożenie na półmisku.
- Związanie drutem leśników i gajowych i wrzucenie ich w płomienie ognia dużego ogniska, po uprzednim oddawaniu na nich moczu, lżeniu i poniżaniu słownym, przy czym jedna z młodych Ukrainek załatwiła na nich swoją potrzebą fizjologiczną.
- Zagrzebywanie swoich ofiar na cmentarzu padłych zwierząt.
- Przywiązanie do drzewa, obcięcie języka, wydłubanie oczu i przecięcie piłą.
- Nabijanie na długi bagnet dwójki małych dzieci i śmianie się że to „Polski samolot”.
- Nasadzenie dwuletniego dziecka na widły i wystawienie go w oknie.
- Wbijanie dziecku motyki w brzuch.
- Związywanie ofiar drutem kolczastym i mordowanie ich nożami.
- Rozerwanie ust ofierze, która krzyknęła: Niech żyje Polska!
- Związanie drutem kolczastym i katowanie przez dwa dni.
- Nasadzenie dziewięciomiesięcznego dziecka żywcem na kołek oraz nabijanie na pozostałe kołki sześciu odrąbanych główek dziecięcych.
- Nabijanie dzieci na zaostrzone kołki i wrzucanie ich do studni.
- Odrąbywanie główek dzieciom na pniu do rąbania drewna.
- Przybicie ofiary do framugi okna.
- Przywiązanie do żelaznego łóżka babci i dwójki wnucząt, oblanie benzyną i spalenie.
- Pieczenie żywcem ofiary po uprzednim rozebraniu do naga, przywiązanie do drzewa i rozpalenie ogniska pod nią.
- Przebijanie widłami brzucha.
- Nabijanie dzieci na widły i podnoszenie do góry z ukraińskim zawołaniem do pozostałych oprawców: „Patrz! To polski Orzeł”.
- Przeżynanie piłą i dla ułatwienia tej czynności siadanie przez współoprawców na głowie i nogach ofiary.
- Rozprucie brzucha ciężarnej kobiecie i wyrzucenie nienarodzonego dziecka na gnojowisko z zawołaniem w języku ukraińskim: „Patrzcie jak lata polski orzeł”.
- Katowanie – męczenie ofiary na raty.
- Odrąbanie dwóch palców i rozcięcie głowy.
- Wrzucanie rannych do dołu z wapnem.
- Zmasakrowanie twarzy siekierą i odrąbanie rąk i nóg.
- Przywiązanie dziewczyny do drzewa i gwałcenie, po czym włożenie do vaginy rozżarzonego żelaza.
- Przybijanie matki z dziećmi do ściany z ukraińskim napisem: „Polskie orły”.
- Wrzucanie do dołu ofiar żywcem i przysypywanie ich piaskiem.
- Torturowanie ofiary na oczach żony i dzieci, aż do zgonu.
- Wsadzanie ofiary do beczki i bicie jej kijami, aż do skonania.
- Odrąbywanie po kawałku – w odcinkach około dziesięciocentymetrowych – stóp, dłoni, następnie kończyn nóg, aż do bioder, a rąk do ramion oraz posypywanie solą, a także wybieranie oczu, obcinanie nosów, uszu, zrywanie paznokci i rozcinanie brzuchów.
- Wypalanie oczu rozpalonym drutem.
- Rozrąbywanie głowy plastrami – po kawałku.
- Przecinanie siekierami i toporami dzieci na połówki – od głowy do dołu tułowia.
- Wbijanie kobietom zaostrzonego drzewca w krocze.
- Palenie żywcem sprowadzanych do budynku kobiet i dzieci i wrzucanie do wnętrza eksplodujących granatów.
- Przeżynanie tułowia piłą na cztery części i wykluwanie oczu oraz odcinanie języka i głowy, po czym zatknięcie głowy bez oczu i języka na żerdzi koło spalonego budynku.
- Najeżdżanie końmi na leżących na ziemi.
- Wrzucanie żywcem do studni głębinowej ofiar głowami w dół, po uprzednim wykłuciu nożem oczu.
- Przybijanie gwoździami ofiary do desek łóżka.
- Ściąganie skóry dłoni, tj. tzw. „zdejmowanie rękawiczek”, polegające na nacinaniu skóry nadgarstka ręki i zawijanie jej w dół, a niekiedy w górę.
- Wycięcie na skórze pleców cyfry „105”, tj. liczby lat ofiary i jej osolenie.
- Rozdeptanie główki dziecka oraz rozdarcie nóżek i rączek, pozostawiając duży napis w języku ukraińskim: „Polski orzeł”.
- Wpędzanie mężczyzn do murowanej piwnicy i zabijanie ich eksplodującymi granatami.
- Odrąbywanie toporem głów ofiarom na pniu do rąbania drewna, po uprzednim związaniu w tyle rąk i w dole nóg drutem kolczastym. Na pniu była kartka przymocowana drutem z napisem w języku ukraińskim: „Taka będzie śmierć wszystkim Polakom”.
- Męczenie chłopczyka uwiązanego za szyję do tzw. koromysła (jarzemka do noszenia dwóch wiader wody na ramionach) i podnoszenie jednego ramienia tego koromysła do góry, razem z dzieckiem. Gdy dziecko zaczęło się dusić i wymachiwać w powietrzu rękami i nogami, stawiano je wówczas na ziemi. Był to pokaz dla grupy Ukraińców.
- Wypalanie gorącym drutem znaku swastyki na policzku.
- Związywanie drutem kolczastym rąk i nóg oraz wrzucenie ofiar w płomienie dużego ogniska.
- Zbiorowe gwałcenie dorosłej kobiety, po czym włożenie jej w krocze rozpalonego żelaza.
- Przecinanie czoła w poprzek.
- Przybijanie dzieci żywcem na krzyż gwoździami do ściany.
- Rozbijanie głów dziecięcych o narzędzia rolnicze.
- Uderzanie w tył głowy orczykiem od wozu.
- Zakopywanie rannych, jeszcze żyjących ofiar.
- Rozdarcie ofiary poprzez przywiązanie jednej nogi do drzewa, a drugiej do orczyka powozu konnego i jazdą.
- Wciskanie głowy rannego w gnojówkę, aż do uduszenia się.
- Przybijanie wyciągniętego języka gwoździem do brody, po uprzednim wybraniu gałek ocznych.
- Wbijanie całej siekiery w plecy.
- Okrutne opuszczanie krwi ofiarom i napełnienie balii ludzką krwią w klasztornej piwnicy o.o. Dominikanów w Podkamieniu.
- Wycięcie na czole znaku krzyża i obcinanie uszu i nosa.
- Zakłuwanie bagnetem i rozpalonymi prętami żelaznymi.
- Wyrwanie warkocza włosów i przekłuwanie bagnetem.
- Wbijanie dorosłych mężczyzn i kobiet na zaostrzone pale zakopane! w ziemi pionowo.
- Wbijanie w skroń gwoździa.
- Przywiązanie księdza wyznania rzymsko-katolickiego do drzewa i do połowy przerżnięcie piłą oraz nałożenie na głowę korony plecionej z drutu kolczastego. Ofiara służyła dziewczynom jako tarcza strzelnicza.
- Ukrzyżowanie na płotach – ogrodzeniach poprzez przybijanie rąk i nóg gwoździami.
- Zbiorowe gwałcenie kobiet, a następnie poddanie torturom takim jak: wycięcie języka, obcięcie piersi, zdzieranie pasów skóry.
- Związanie drutem kolczastym za nogi i przytroczenie do konia i ciągnięcie galopem po głazach kamiennych.
- Wieszanie na drzewie za obydwie ręce i podpalenie dolnych kończyn płomieniami ognia z rozpalonego pod drzewem ogniska.
- Przypalanie płomieniami świecy palców i dłoni, aż do utraty przytomności, po czym związanie i zastrzelenie.
- Bicie łańcuchem i maczugą z kolcami po całym ciele ofiary ułożonej na ławce, z przerwami na polewanie jej zimną wodą dla przywrócenia przytomności, po czym powieszenie na słupie.
- Krępowanie drutem kolczastym nóg i rąk oraz przez kilka dni poddawanie ofiar wymyślnym torturom, a jeszcze żyjących dobijanie siekierami.
- Gwałcenie siedemnastoletniej dziewczyny na oczach jej rodziców, po czym zamordowanie wszystkich.
- Wieszanie na „żurawiu” studni głębinowej.
- Kładzenie ofiary na gorącym blacie kuchni węglowej i nakładanie na nią brony, po której chodzono.
- Zadawanie ciosów nożem pod każde żebro, a gdy ofiara konała polewano zimną wodą z wiadra dla powrotu przytomności i ponowne zadawanie ciosów.
- Wrzucanie do klozetowego szamba żywych ofiar oraz bicie żelaznym narzędziem po głowie i wciskanie ich w głąb tego szamba.
- Podwieszanie pod pachy na drzewie w lesie i palenie pod ofiarą gałęzi chrustu.
- Wiązanie rąk drutem i zadawanie na całym ciele ran kłutych.
- Oskalpowanie – ściągnięcie skóry z głowy i twarzy – wraz z wybraniem oczu, obcięciem uszu, przecięciem krtani i wyciągnięciem przez nią języka.
- Obcięcie genitaliów, wydłubanie oczu i skłucie całego ciała cienkimi igłami.
- Porąbanie ośmiomiesięcznego dziecka na cztery części.
- Rozbieranie do naga, związywanie ofiary drutem kolczastym i wpychanie do przerębli pod lód rzeki.
- Przybicie bagnetem do stołu kilkumiesięcznego dziecka i włożenie mu do ust kawałka niedojedzonego kiszonego ogórka.
- Duszenie sznurem zakładanym na szyję i zabijanie ciosem noża w serce.
- Wyrywanie księżom wyznania rzymsko – katolickiego pulsujących serc z piersi, a niekiedy prezentowanie ich widzom i odliczanie na zegarku czasu trwanie agonii.
- Duszenie drutem kolczastym.
- Wypruwanie dzieciom wnętrzności i rozwieszanie jelit na ścianie w jakiś nieregularny sposób wraz z kartką wiszącą na gwoździu z napisem w ukraińskim języku: „Polska od morza do morza!”.
- Przybijanie dzieci do ściany z rozkrzyżowanymi rękami.
- Wyłamywanie dzieciom stawów rąk i nóg i przybicie martwego dziecka do stołu – na oczach dorosłych osób.
- Pozbawienie życia dwudziestoma dwoma i więcej ciosami noża.
- Przymocowanie tułowia do oparcia i rzucanie w nie nożami.
- Wiązanie – skuwanie rąk drutem kolczastym.
- Zadawanie śmiertelnych uderzeń łopatą.
- Przybijanie rąk do progu mieszkania.
- Przebijanie kołami dzieci na wylot.
- Wleczenie ciała po ziemi za nogi związane sznurem.
- Przybijanie małych dzieci dookoła grubego, przydrożnego drzewa, tworząc w ten sposób tzw. „wianuszki”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.