Nic postrzegalnego czy wyobrażalnego nie może być tobą

P: Kłopot ze mną jest taki, że skłaniam się negować rzeczywistość tego, czego nie mogę sobie wyobrazić.

M: Byłbyś mądrzejszy, gdybyś negował istnienie tego co sobie wyobrażasz. To wyobrażone jest nierzeczywiste.

P: Czy wszystko wyobrażalne jest nierzeczywiste?

M: Wyobrażenie bazujące na wspomnieniach jest nierzeczywiste. Przyszłość nie jest całkowicie nierzeczywista.

*

P: Nawet zmysłowa i mentalna przyjemność i ogólnie dobre samopoczucie muszą mieć swe korzenie w rzeczywistości.

M: Mają swe korzenie w imaginacji. Człowiek, któremu dano kamień i zapewniono, że jest to bezcenny diament, będzie wielce zadowolony do czasu aż nie uświadomi sobie swego błędu, w ten sam sposób przyjemności tracą swój posmak i ból swój grot, gdy znana jest jaźń. Są widziane takimi jakim są – uwarunkowanymi odpowiedziami, ledwie reakcjami, prostą atrakcją i odpychaniem bazującym na wspomnieniach czy pre-koncepcjach. Zwykle przyjemność i ból są doświadczane gdy oczekiwane. Wszystko to jest sprawą nabytych nawyków i przekonań.

*

M: Najważniejsze to zrozumieć, że rzutujesz na siebie świat twojej własnej wyobraźni, bazujący na wspomnieniach, pragnieniach i obawach, i że uwięziłeś się w nim. Zniszcz to zaklęcie i bądź wolny.

*

M: Tak jak światło niszczy ciemność przez samą swą obecność, tak też absolutne niszczy imaginację. Zobaczyć, że wszelka wiedza jest formą ignorancji, samo w sobie jest momentem rzeczywistości. (…)

Zobacz, że nie ma takiej rzeczy jak trwale odseparowana osoba i wszystko stanie się jasne.

*

M: To twoja własna imaginacja wprowadza cię w błąd. Bez imaginacji nie ma świata. Twoje przekonanie, że jesteś świadomy świata jest światem. Jesteś przestrzenią w której się porusza, czasem w którym trwa, miłością która daje mu życie. Odetnij imaginację i przywiązanie, i co pozostaje?

P: Świat pozostaje. Ja pozostaję.

M: Tak, ale jakże odmienny, kiedy widzisz go takim jakim jest, a nie przez przesłonę pragnień i lęku.

*

M: W momencie kiedy pozwolisz działać twej imaginacji, od razu wynika z tego wszechświat. (…)

Jest tylko imaginacja. Inteligencja i moc są wykorzystywane przez twoją imaginację. Tak całkowicie cię to pochłonęło, że nie możesz pojąć jak daleko odszedłeś od rzeczywistości. Bez wątpienia imaginacja jest wielce kreatywna. Wszechświat w obrębie wszechświata jest na niej budowany. A jednak one wszystkie są w czasie i przestrzeni, przeszłości i przyszłości, które po prostu nie mają obiektywnego istnienia.

*

M: To leży w naturze kreatywnej imaginacji, by identyfikować się ze swymi kreacjami. Możesz zatrzymać to w każdym momencie przez wygaszenie uwagi. Albo przez refleksję.

*

M: Wszelkie ograniczenie jest wyobrażone, tylko nieograniczone jest realne.

*

M: Po zrozumieniu, że nic postrzegalnego czy wyobrażalnego nie może być tobą, jesteś wolny od wyobrażeń. Zobaczyć wszystko jako wyobrażenie zrodzone z pragnienia jest koniecznym dla samorealizacji. Mijamy się z rzeczywistym przez brak uwagi i tworzymy nierzeczywiste przez nadmiar imaginacji.