Czym jest to poczucie odseparowanej egzystencji?

P: Czym jest to poczucie odseparowanej egzystencji?

M: To odzwierciedlenie w odseparowanym ciele jednej rzeczywistości. W tym odzwierciedleniu nieograniczone i ograniczone ulegają pomieszaniu i są brane jako identyczne. Celem jogi jest zakończyć tą konfuzję.

P: Czy nie kończy jej śmierć?

M: Śmierć jest tylko śmiercią ciała. (…)

P: Ale czy dochodzi do odrodzin?

M: To co się urodziło, musi umrzeć. Tylko niezrodzone jest nieśmiertelne. Odkryj to co nigdy nie śpi i nigdy nie budzi się, i czego bladym odbiciem jest nasze poczucie „ja”.

P: W jaki sposób miałbym to znaleźć?

M: W jaki sposób znajdujesz cokolwiek? Skierowując swój umysł i serce ku temu. Musi być obecne zainteresowanie i stała pamięć. (…)

*

Istnieć oznacza być czymś, rzeczą, uczuciem, myślą, ideą. Wszelkie istnienie jest partykularne. Tylko byt jest uniwersalny, w sensie, że każdy byt jest kompatybilny z każdym innym bytem. Egzystencje ścierają się, byty – nigdy. Egzystencja oznacza powstawanie, zmianę, narodziny i śmierć i ponowne narodziny, podczas gdy w bycie jest milczący spokój.

*

P: Ale cz to prawda, że wszelka egzystencja jest bolesna?

M: A cóż innego może być przyczyną tego uniwersalnego poszukiwania przyjemności? Czy szczęśliwy człowiek szuka szczęścia? Jakże niespokojni są ludzie, w jakim ciągłym ruchu! Wszystko z powodu tego, że odczuwając ból, szukają ulgi w przyjemności. Całe szczęście jakie potrafią sobie wyobrazić, to zapewnienie powtarzalnej przyjemności.

*

M: Być to być rozróżnialnym, być tu a nie tam, być teraz a nie wtedy, być takim a nie innym.

*

M: Ponad wszystko inne lubisz siebie. Nie zaakceptowałbyś niczego w zamian za swą egzystencję. Pragnienie by być jest najsilniejszym ze wszystkich pragnień i odejdzie dopiero z realizacją twojej prawdziwej natury.

*

M: Z istnieniem powstałym w świadomości, idee o tym czym jesteś powstają w twoim umyśle, wraz z tymi czym powinieneś być. To przynosi pragnienie i działanie i zaczyna się proces stawania się. Powstawanie, wydaje się nie mieć początku i końca, gdyż odnawia się w każdym momencie. Wraz z wstrzymaniem imaginacji i pragnienia, stawanie kończy się i bycie tym czy tamtym, zlewa się w czysty byt, który jest nieopisywalny, ale doświadczalny.

*

M: Czy świat był kiedyś bez kłopotów? Twoje bycie jako osoby zależy od przemocy wobec innych. Same two ciało jest polem bitwy pełnym zmarłych i umierających. Egzystencja implikuje przemoc.