Oto moje ręce, Panie,
Puste.
Oto moja dusza, jezioro zatrute.
Oto moje oczy, jaskinie pozbawione nieba.
Posłałeś mnie na poszukiwanie światła, Panie,
Całą w złocie i kwiatach.
Tylko z mądrą przezornością
Nie powiedziałeś mi nic,
O, Wszechwiedzący,
O zgniliźnie, o popiołach.
Flavia Cosma
przełożyła Irena Harasimowicz-Zarzecka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.