Medytacja z Ajahnem Sumedho 8

 

Zwykle stajemy się naszymi myślami, gdy nie jesteśmy przytomni. I dlatego sugeruję intencjonalne myślenie, byś nie próbował myśleć o myśleniu. Mamy tendencje do tworzenia idei na temat nie-myślenia i dalej o tym myślimy czy też myślimy o myśleniu, myślimy o naszym widzeniu anatta i myślimy o nibbanie – i tak nigdy nie wydostajemy się z pułapki naszych myśli – aż do czasu gdy zaczynamy obserwować myślenie. Jak obserwujesz myślenie w swym umyśle?

W obecnym momencie odkrywam, że aby myśleć intencjonalnie, czynię determinację: „Zamierzam teraz myśleć”. Zatem słucham – możesz słyszeć siebie myślącego, czy przynajmniej ja to potrafię – słucham siebie mówiącego. I tak mogę powiedzieć: „Jestem ludzką istotą”. Nie jest to myśl robiąca na mnie jakieś wrażenie – nie wprowadza mnie ona w stan błogości, ani też nie jest depresyjna. To pewien rodzaj neutralnego stwierdzenia, sprawa faktu. Teraz obserwujesz myśl z pozycji sati-pańńa – obserwujesz przebudzoną świadomość. Zaczynasz rozpoznawać, że nie jesteś myślą, zupełnie nie jesteś tym co myślisz. Większość naszego myślenia to nabyte nawyki myślowe, i nasze poczucie siebie, ważności siebie, pochodzi z doświadczenia w życiu, od kultury i społeczeństwa, edukacji, etnicznego uwarunkowania, religijnego uwarunkowania.