Diakresis.
Ewagriusz zachęca do tego, żeby być „odźwiernym serca",
przepytującym każdą myśl, „od kogo pochodzi". Rozeznawanie
myśli wchodzi w zakres wspomnianej kontemplacji naturalnej, a zatem
elementarnej formy teoria. Przedmiotem owego rozeznawania jest
ludzka natura oraz jej psychiczna i duchowa aktywność. Jednak
źródło owego rozeznawania pozostaje ponadnaturalne. Diakrisis
- w sensie ścisłym - to dar nadprzyrodzony, łaska dana umysłowi
oczyszczonemu przez modlitwę, lekturę Pisma Świętego i ascezę.
Człowiek posiadający taki charyzmat, czyli prawdziwy gnostyk, staje
się mistrzem życia duchowego. Zakres owego rozeznawania pozostaje
szeroki - rozpoznawanie źródeł pochodzenia poszczególnych myśli,
sposobu i okoliczności ich działania, odgadywanie strategii
demonicznych podstępów i wgląd w wiele innych tajników życia
duchowego. Ewagriusz niewiele mówi wprost o naturze tego daru,
jednak cała jego twórczość jest jego praktyczną ilustracją.
Antoine
Guillaumont, U źródeł monastycyzmu chrześcijańskiego, t. 1,
(seria: źródła monastyczne, t. 37, opracowania, t. 7,
przekład: S. Scholastyka Wirpszanka OSBap, Kraków - Tyniec 2006,
TYNIEC- Wydawnictwo Benedyktynów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.