Przy pewnej okazji czcigodny Ananda
mieszkał w Savatthi w Gaju Jeta w Parku Anathapindiki. Wtedy, o
poranku, czcigodny Ananda ubrał się, zabrał swą miskę i szatę i
wkroczył do Savatthi z czcigodnym Vangisą jako towarzyszem. Przy
tej okazji niezadowolenie powstało u czcigodnego Vangisy; pożądanie
nawiedziło jego umysł. Wtedy czcigodny Vangisa odezwał się do
czcigodnego Anandy tymi wersami:
„Płonę zmysłowym pożądaniem,
Mój umysł jest opanowany przez ogień.
Proszę powiedz mi jak go wygasić,
Kierowany współczuciem, o Gotamo”.
„To poprzez zniekształcenie
percepcji
Twój umysł jest opanowany przez
ogień.
Odwróć swój umysł od znaku piękna
Prowokującego zmysłowe pożądanie.
Postrzeż determinacje jako obce,
Jako cierpienie, nie jako „ja”
Wygaś wielki ogień pożądania;
Nie płoń wciąż od nowa.
Rozwiń umysł na (znaku) brzydoty
Zjednoczony, dobrze skoncentrowany;
Zastosuj uważność ciała
Zagłąb się w wyobcowaniu.
Rozwiń medytacje bez znaków,
I porzuć tendencję do wyobrażenia.
Wtedy, przebiwszy się przez
wyobrażenie,
Będziesz tym, podróżującym w
spokoju".
SN
8: 4
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.