Abba Kronios

Święty. Urodził się w Fenicji ok. 285 r. Zostawszy mnichem spotkał się z Antonim w Pispir, gdzie, być może, służył mu za tłumacza na język grecki. Następnie udał się do Nitrii, gdzie zgromadził wokół siebie licz­nych mnichów Jego uczniem był Izaak z Cel, a towarzy­szem Hieraks. Otrzymał kapłaństwo, które sprawował przez 60 lat. Cały czas żył na pustyni, utrzymując się z pracy rąk własnych. Zmań pod koniec IV w. Apoftegmaty mu przypisywane stanowią ciekawy przykład du­chowej egzegezy Ojców Pustyni. Por. G. Eldarov, BS 3, 1965, 378; RM 20,13; HL 47; O'Leary 115.

3(437). Brat zapytał abba Kroniosa: „W jaki sposób do­chodzi człowiek do pokory?" Starzec mu odpowiedział, że przez bojaźń Bożą. Brat spytał: „A przez jakie ćwi­czenie dochodzi się do bojaźni Bożej?" Starzec odrzekł: „Moim zdaniem trzeba się powstrzymywać od wszel­kich spraw światowych i oddawać się cielesnej ascezie, i starać się ze wszystkich sił pamiętać o wyjściu z ciała i o sądzie Bożym".

Za: Apoftegmaty Ojców Pustyni tom 1. Gerontikon, wydanie trzecie, seria: źródła monastyczne 4: starożytność 4, przekład: s. Małgorzata Borkowska OSB, wstęp: Elżbieta Makowiecka, Ewa Wipszycka, ks. Marek Starowieyski (opracowanie: ks. Marek Starowieyski), TYNIEC Wydawnictwo Benedyktynów, Kraków 2007