Moje ubóstwo nie jest kompletne

Traktuj mnie tak jak powinieneś mnie traktować, a nie tak, jak powinienem być traktowany.

Człowiek nigdzie nie idzie. Wszystko przychodzi do niego, tak jak jutro.

Otworzyły się przede mną drzwi. Wszedłem, i stanąłem przed setką zamkniętych drzwi.

Moje ubóstwo nie jest kompletne. Brak mu mnie.

U nikogo nie odnalazłem tego jakim powinienem być. I tak pozostałem: jak nikt.

Antonio Porchia