Gdybym tylko mógł pozostawić wszystko takim jakim to jest

Widziałem martwego człowieka. I byłem trochę, trochę, trochę... Mój Boże, jakąż wielką rzeczą jest martwy człowiek.

Ten kto nie wie jak wierzyć, nie powinien wiedzieć.

Tylko poru dochodzi do nicości, ponieważ droga jest długa.

Tak mało jestem sobą, że to co ze mną zrobią niewiele mnie interesuje.

Gdybym tylko mógł pozostawić wszystko takim jakim to jest, bez ruszania choćby jednej gwiazdy, jednego obłoku. Ach, gdybym tylko mógł!

Człowiek poznający, iż jest obiektem komedii, nie śmieje się.

W moim milczeniu brakuje tylko głosu.

Ludzkie cierpienie, gdy uśpione, jest bezkształtne. Gdy przebudzone, przybiera kształt budzącego.

Dziecko pokazuje swoje zabawki, dorosły je ukrywa.

Blisko mnie niczego nie ma, tylko dystanse.

Tak, odejdę. Raczej zasmucę się nad twoją nieobecnością, niż nad tobą.

Dawno temu prosiłem o coś niebo, a moje ramiona wciąż nie opadły.

Cienie: pewne ukrywają inne odsłaniają.

Jesteś do nich przywiązany, i nie rozumiesz jak, ponieważ oni nie są przywiązani do ciebie.

Antonio Porchia