PYTANIE: Czym jest osiągnięcie
nibbany?
ODPOWIEDŹ: Sutty podają taką
odpowiedź a może raczej podpowiedź:
„Tak jak płomień zdmuchnięty siłą
wiatru,
Upasivo – rzekł Zrealizowany,
Odchodzi i nie stosuje się do niego
żadna desygnacja,
Tak też Milczący Mędrzec, uwolniony
od imienia-ciała
Odchodzi, i nie stosuje się do niego
żadna desygnacja”
„Kiedy tak
odszedł, czy już dłużej nie istnieje?
Lub czy trwa po
wsze czasy?
Niech mędrzec mi
to objaśni,
Ponieważ jest to
dla niego zrozumiałe”.
„Nie ma miary na
tego kto tak odszedł.,
Upasivo - rzekł
Zrealizowany,
Nie ma w nim nic
przez co mógłby być opisany.
Kiedy wszelkie idee
zostały zniesione,
wszelkie drogi
opisu zostały zniesione”.
Sn 5: 7
PYTANIE: Gdybyś mógł trochę
bardziej objaśnić, dlaczego nic nie da się powiedzieć o nibbanie?
ODPOWIEDŹ: Opisać możesz tylko to co
się zamanifestowało w doświadczeniu, to jest stało się obiektem
pięciu zmysłów albo przynajmniej obiektem mentalnym. Nibbana
jednak nie jest tego typu obiektem. W terminach świadomości, każda
świadomość jest świadomością czegoś, imienia-i-materii. I
dopóki świadomość jest wspierana przez imię-i-materię, możesz
do opisu tego doświadczenia używać języka. Ale nibbana jest
właśnie oderwaniem świadomości od imienia-i-materii. Takiego
czegoś możesz bezpośrednio doświadczyć, ale nie możesz już
używać języka do opisu pozytywnego. Możesz najwyżej zastosować
opis negatywny i powiedzieć, że nibbana jest końcem chciwości,
nienawiści i złudzenia, albo, że jest wstrzymaniem istnienia.
By zrealizować to co niezmienne,
musisz puścić wszystko to co nietrwałe i porzucić wszelką
identyfikację z nietrwałym. Dopóki przywiązanie i identyfikacja
są obecne, można coś o tobie powiedzieć. Gdy przywiązanie i
samoidentyfikacja zostają wstrzymane, mowa, język przestają być
użytecznym narzędziem opisu:
Gdzie jest osoba, możesz coś o tym
powiedzieć, ale kiedy nie ma samoidentyfikacji z poszczególnym, co
może być powiedziane? Nisargadatta Maharaj
Oczywiście nie należy błędnie
pojmować nibbany w oparciu o zwykłą logikę, czcigodny Nanamoli
mówi o dwóch demonach: Dwa demony: jeden który
nalega na to, że to co wywnioskowane przez werbalne procesy musi
korespondować z doświadczeniem, i drugi który nalega, że to co
nie może być osiągnięte przez werbalne procesy nie może
korespondować z doświadczeniem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.