Nicolas Gomez Davila
„Mnisi, w świecie z jego bogami, Marami, i brahmami, z jego pustelnikami i braminami, w tej generacji z jej książętami i ludźmi, cokolwiek może być zobaczone, usłyszane, odczute i poznane czy osiągnięte, poszukiwane i objęte umysłem, to znam.
Mnisi, w świecie z jego bogami, Marami, i brahmami, z jego pustelnikami i braminami, w tej generacji z jej książętami i ludźmi, cokolwiek może być zobaczone, usłyszane, odczute i poznane czy osiągnięte, poszukiwane i objęte umysłem, to bezpośrednio poznałem. Podczas gdy to jest rozpoznawane przez Tathagatę, to jednak nie używa on tego jako bazy (pod wyobrażenia).
Gdybym powiedział o tym wszystkim, że tego nie znam, to byłby fałsz wypowiedziany przeze mnie; i gdybym powiedział, że to znam i tego nie znam, byłoby tym samym; i gdybym powiedział, że ani to znam ani nie znam, byłoby to niepoprawne z mojej strony. I tak po zobaczeniu tego co może być zobaczone, Tathagata nie poczyna wyobrażenia tego co jest widziane, nie poczyna wyobrażenia tego co jest niewidziane, nie poczyna wyobrażenia tego co mogłoby być widziane, nie poczyna wyobrażenia żadnego widza. Po usłyszeniu tego co może być usłyszane ... Po odczuciu tego co może być odczute ... Po poznaniu tego co może być poznane, nie poczyna wyobrażenia tego co jest poznawane, nie poczyna wyobrażenia tego co jest niepoznawane, nie poczyna wyobrażenia tego co mogłoby być poznawane, nie poczyna wyobrażenia żadnego poznającego. W ten sposób Tathagata jest zrównoważony wobec tego co widziane, słyszane, odczuwane czy poznawane; i powiadam, nie ma innego zrównoważenia co ponad tym, czy nadrzędnego wobec tego zrównoważenia.
Wśród tych poddających się dyscyplinie, Zrównoważeni
Nie będą postulowali kategorycznie prawdy czy fałszu,
Wobec tego, co widziane, słyszane i odczuwane
Utrzymywane i uważane za prawdę przez innych.
Gdyż dostrzegli tą strzałę
Do której lgną i przywiązują się ludzie,
[Mówiąc] Wiem, widzę, jest właśnie tak.
Tathagata nie trzyma się niczego”
AN IV, 24
Poniższa Sutta bynajmniej nie neguje idei, że nie wszystko da się zrozumieć. Budda mówi o czterech rzeczach nie podlegających kalkulacji, wśród nich jest na przykład obiektywne pole Buddów i dojrzewanie działania - kamma vipaka. Ogólnie rzecz biorąc, myślenie jest związane z językiem, opisem, a to co można opisać, to imię-i-materia namarupa. Wyzwolenie jednakże polega na oderwaniu świadomości od imienia i materii, co pociąga za sobą zawieszenie języka zakładające ważność słowa "jest" jak i czasu i przestrzeni, w której istniejemy, przynajmniej o tyle o ile identyfikujemy się z temporalnych rzeczami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.